نور شبانه و افزایش خطر آلزایمر: زنگ خطری کمتر شناخته‌شده

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟ تحقیقات اخیر درباره تأثیر آسپرین بر کاهش قند خون در دیابت نوع ۲ همچنان در حال بررسی است. برخی مطالعات جدید ممکن است تأثیر محدود آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و نشان دهند که استفاده عمومی از آن به عنوان درمان دیابت نوع ۲ مناسب نیست.
تحقیقات جدید نشان داده است که داروی آسپرین به کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم منجر می‌شود.بر پایه این گزارش‌،‌ در این تحقیقات، محققان دریافتند که تجویز مسکن درد باعث کاهش التهاب همراه با دیابت نوع 2 می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز اما این دارو عوارض جانبی ناخواسته‌ای‌ دارد که می‌تواند توانایی‌های بالقوه خود را در درمان دیابت ایجاد کند.
دکتر «استیون شوئلسون»، پروفسور پزشکی در دانشکده «هاروارد» در «بوستون» گفت: این آزمایش یک آزمایش احتمالاً مختص داروهای خیلی قدیمی است که به دلیل قدیمی بودنشان در غرب استفاده می‌شده است که هیچ کار آزمایی بالینی بر روی آن وجود نداشته است.
در این تحقیقات 286 نفر بین 18 و 75 ساله مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند.
در شروع این تحقیقات سطح قندخون شرکت‌کنندگان بیش از چند ماه بین 7 تا 9.5 درصد بود؛ انجمن دیابت آمریکا به طور کلی سطح زیر 7 درصد را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.
محققان اشاره کردند که داوطلبان به طور تصادفی 48 هفته از داروهای مسکن با دوز 3.5 گرم در هر روز یا یک قرص دارونما را تعیین کردند.
بیش از 48 هفته، افرادی که دارو مصرف کرده بودند سطح A1C خون آنها در مقایسه با افرادی که از دارونما استفاده کرده بودند،‌ کمتر شد.
شوئلسون گفت: اغلب افرادی که دچار سندرم متابولیک-گروهی از عوامل خطر (از جمله دیابت نوع 2) برای بیماری‌های قلبی و عروقی – اغلب در برابر التهاب تعداد سلولهای سفید خون طبیعی بالاتری را نشان می‌دهند.
در این مطالعه، افرادی که داروی مسکن مصرف کرده بودند شاهد کاهش تعداد سلول‌های سفید خون بوده‌اند.
این مطلب که مدتها پیش منتشر شده بود در سال 1403 از سوی سلامت نیوز مورد بررسی مجدد قرار گرفت . نتایج زیر حاصل شد :
تحقیقات اخیر در زمینه تأثیر داروی آسپرین بر کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین عوارض جانبی آن همچنان در حال بررسی و ارزیابی است. اطلاعات موجود درباره این موضوع شامل یافته‌های قبلی و تحقیقات جدید است که به شرح زیر است:
برخی از مطالعات جدیدتر ممکن است تأثیرات محدودی از آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و ممکن است نشان دهند که استفاده گسترده از آسپرین به عنوان یک درمان برای دیابت نوع 2 مناسب نیست.
مطالعاتی که پیشتر منتشر شده‌اند، از جمله مطالعه‌ای که به تاریخ 2 ژوئیه منتشر شده، نشان داده‌اند که آسپرین، به عنوان یک داروی ضد التهاب، ممکن است تأثیراتی در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. این مطالعات نشان داده‌اند که آسپرین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که ممکن است به کاهش قند خون کمک کند.
با این حال، آسپرین به‌طور کلی به عنوان یک داروی ضد التهاب و مسکن، عوارض جانبی دارد که ممکن است بر روی توانایی آن در درمان دیابت تأثیر منفی بگذارد. از جمله عوارض جانبی شناخته‌شده آسپرین می‌توان به مشکلات گوارشی، خون‌ریزی و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد.
برای اطلاعات به‌روزتر و مشاوره‌های دقیق‌تر، توصیه می‌شود با پزشک یا متخصص دیابت مشورت کنید. آنها می‌توانند اطلاعاتی درباره جدیدترین تحقیقات و دستورالعمل‌های درمانی را ارائه دهند که بر اساس وضعیت خاص هر بیمار تنظیم شده است.
در مج..

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند مطالعه جدید از تأثیرات نگران‌کننده دیابت بر سلامت مغز خبر می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید بر اساس اسکن‌های MRI نشان داده است که دیابت می‌تواند مغز را تا چهار سال پیرتر از سن واقعی فرد کند. به گزارش مدیسن نت، محققان سوئدی با تجزیه و تحلیل داده‌های MRI از بیش از ۳۱ هزار فرد در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال، به این نتیجه رسیده‌اند که دیابت و پیش دیابت تأثیرات قابل توجهی بر پیری مغز دارند.
«ابیگیل داو»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، هشدار داد که وجود مغزی مسن‌تر از سن تقویمی ممکن است نشان‌دهنده انحراف از روند طبیعی پیری و یک علامت اولیه برای زوال عقل باشد. او افزود: «با این حال، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تواند به جلوگیری از پیری زودرس مغز کمک کند.»
مطالعه نشان داد که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، میانگین سنی مغزشان ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از افراد بدون دیابت است، و کسانی که دیابت آن‌ها به خوبی کنترل نمی‌شود، مغزشان به طور متوسط چهار سال بزرگ‌تر از همتایان سالم خود است. همچنین، افرادی که از نظر بدنی فعال بوده و از مصرف سیگار و الکل خودداری می‌کنند، کمتر به پیری زودرس مغز دچار می‌شوند.
داو گفت: «شیوع دیابت نوع ۲ در حال افزایش است و امیدواریم این تحقیقات به پیشگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل در افرادی که به دیابت و پیش دیابت مبتلا هستند، کمک کند.»

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟ انسولین می‌تواند بخش مهمی در روند مدیریت بیماری دیابت باشد اما بیماران ممکن است تمام نکات درباره مصرف موثر این دارو را ندانند. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اطلاعات و نکات زیادی در مورد استفاده از انسولین ارائه کرده است.
انسولین، که برای مدیریت قند خون در دیابت ضروری است، به طور معمول به صورت تزریقی مصرف می‌شود، زیرا اگر به صورت قرص مصرف شود، در طول فرآیند هضم تجزیه می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل، انسولین باید به زیر پوست تزریق شود تا بتواند به درستی به جریان خون وارد شود و عملکرد خود را داشته باشد.
با توجه به نوع و نیاز بیمار، انسولین در انواع مختلفی موجود است:
انسولین سریع‌الاثر: حدود ۱۵ دقیقه پس از تزریق شروع به کار می‌کند، در حدود یک تا دو ساعت به اوج خود می‌رسد و اثر آن بین دو تا چهار ساعت ادامه دارد.
انسولین منظم یا کوتاه‌الاثر: معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق به جریان خون می‌رسد، دو تا سه ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و بین سه تا شش ساعت مؤثر است.
انسولین با اثر متوسط: معمولاً دو تا چهار ساعت پس از تزریق شروع به کار می‌کند، چهار تا ۱۲ ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت مؤثر است.
انسولین طولانی‌الاثر: چند ساعت پس از تزریق به جریان خون می‌رسد و تأثیر آن می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد.
انسولین فوق‌العاده طولانی‌الاثر: در حدود شش ساعت شروع به کار می‌کند، به اوج نمی‌رسد و می‌تواند تا ۳۶ ساعت یا بیشتر دوام بیاورد.
در سال ۲۰۱۵، انسولین استنشاقی به نام «Afrezza» در ایالات متحده معرفی شد. این نوع انسولین به سرعت در ابتدای هر وعده غذایی عمل می‌کند و می‌تواند توسط بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ استفاده شود. با این حال، باید توجه داشت که انسولین استنشاقی جایگزین انسولین طولانی‌الاثر نمی‌شود.
انسولین‌ها در قدرت‌های مختلف موجود هستند، و رایج‌ترین قدرت مورد استفاده در ایالات متحده U-100 است، به این معنی که دارای ۱۰۰ واحد انسولین در هر میلی‌لیتر مایع است. این تنوع در نوع و قدرت انسولین به بیماران کمک می‌کند تا درمان متناسب با نیازهای فردی خود را دریافت کنند.