به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث شاتز، ابتلا به کلامیدیا از طریق رابطه جنسی دهانی می تواند باعث عفونت گلو شود. کلامیدیا یک عفونت مقاربتی است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند مشکلات سلامتی جدی برای شما ایجاد کند. در حالی که رابطه جنسی دخولی یکی از راه های ابتلا به کلامیدیا است، در مورد احتمال ابتلا به کلامیدیا از طریق رابطه دهانی نگرانی وجود دارد.
بیماری های مقاربتی عموماً از طریق نواحی تناسلی پخش می شوند اما ابتلا به کلامیدیا از رابطه جنسی دهانی به طور کلی گلو را تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که احتمال ابتلا به کلامیدیا از رابطه دهانی ممکن است کم باشد، این احتمال هنوز وجود دارد و باید از خود مراقبت کنید.
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. این بیماری در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد اما در دراز مدت می تواند مشکلاتی جدی را ایجاد کند. کلامیدیا می‌تواند به دلیل رابطه جنسی محافظت نشده ایجاد شود.
لازم نیست رابطه جنسی حتما دخولی باشد. حتی تماس پوست به پوست نیز می تواند باعث گسترش کلامیدیا شود. بنابراین، رابطه جنسی دهانی و مقعدی هم می تواند منجر به کلامیدیا شود. با این حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری بیان می‌کند که در حالی که کلامیدیا می‌تواند باعث عفونت گلو شود، نسبت به عفونت در ناحیه تناسلی کمتر شایع است.
علائم کلامیدیا
علتی که کلامیدیا را به یک عفونت ترسناک تبدیل می کند این است که به ندرت علائمی ایجاد می کند. در مردان، به طور کلی هیچ علائم ظاهری وجود ندارد و می‌تواند به صورت درد در هنگام ادرار، ترشح زرد یا سبز از آلت تناسلی، درد در قسمت پایین شکم یا بیضه‌ها و گاهی اوقات خونریزی ظاهر شود.
در زنان نیز، علائم هفته‌ها قبل از ظهور طول می‌کشد. علائم می تواند رابطه جنسی دردناک، ترشحات واژن، سوزش در هنگام ادرار، درد در شکم باشد. این عفونت حتی می‌تواند به لوله‌های فالوپ سرایت کند و منجر به بیماری التهابی لگن شود که در آینده منجر به ناباروری می شود.
ابتلا به کلامیدیا از طریق رابطه جنسی دهانی منجر به عفونت گلو می شود. علائم نیز می تواند گلودرد، سرفه و تب اولیه باشد.
رابطه جنسی دهانی چیست؟
رابطه جنسی دهانی یک فعالیت جنسی است که شامل تحریک اندام تناسلی، مقعد یا سایر مناطق اروژنیک شریک زندگی با استفاده از دهان، لب ها یا زبان است. این نوع رابطه می تواند شامل تکنیک های مختلفی مانند fellatio (تحریک دهانی آلت تناسلی)، کونیلینگوس (تحریک دهانی فرج) و anilingus (تحریک دهانی مقعد) باشد.
نکته اصلی این است که رابطه جنسی دهانی ناایمن می تواند به شما بیماری های مقاربتی و جنسی منتقل کند.
چگونه می توان به کلامیدیا از طریق رابطه جنسی دهانی مبتلا شد؟
چند سناریو وجود دارد که در آن ابتلا به کلامیدیا از رابطه جنسی دهانی بسیار آسان می شود. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، در صورت صحت هر یک از موارد زیر می توانید به کلامیدیا مبتلا شوید:
- اگر آلت تناسلی همسرتان به کلامیدیا آلوده شده است
- اگر واژن یا مجاری ادراری عفونی دارید
- اگر شریک زندگی شما راست روده عفونی دارد
- اگر کلامیدیا در گلو دارید و رابطه جنسی دهانی انجام می دهید
کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر رابطه جنسی دخول یا دهانی داشته اید و احساس می کنید که ممکن است به یک بیماری مقاربتی مبتلا شده باشید، بسیار مهم است که با پزشک مشورت کنید.
غربالگری و تشخیص معمولاً بسیار ساده است.
می‌توان سواب یا آزمایش ادرار را برای کشت انجام داد و باکتری‌ها را شناسایی کرد. اگر فکر می کنید که از رابطه جنسی دهانی به کلامیدیا مبتلا شده اید، نمونه ادرار کمکی نمی کند. بنابراین در اینجا، یک سواب گلو می تواند تشخیص را آسانتر کند؛ با این حال، سازمان غذا و دارو (FDA) هنوز این آزمایش را تایید نکرده است. گلو در حال حاضر دارای تعداد زیادی باکتری است. بنابراین، تشخیص کلامیدیا ممکن است خیلی آسان یا موثر نباشد.
چگونه کلامیدیا را درمان کنیم؟
درمان کلامیدیا ساده است. در بیشتر موارد، آنتی بیوتیک ها درمان انتخابی هستند.
پس از تشخیص، متخصص زنان شما آنتی بیوتیک های خوراکی یا وریدی را برای شما تجویز می کند که باید عفونت را فوراً درمان کند. علاوه بر این، حداقل یک هفته یا تا زمانی که دوز آنتی بیوتیک شما تمام شود، از رابطه جنسی دخولی و دهانی خودداری کنید. اگر یک بار به کلامیدیا مبتلا شده باشید، بیشتر مستعد ابتلا به کلامیدیا هستید، پس مراقب باشید.
به گفته CDC، نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که خطر ابتلا به کلامیدیا از رابطه جنسی دهانی و در نهایت ابتلا به عفونت گلو این است که شما را مستعد ابتلا به عفونت HIV می کند.
رابطه جنسی دهانی چه خطراتی دارد؟
1. عفونت های مقاربتی (STIs)
علاوه بر کلامیدیا، خطر انتقال سایر بیماری های مقاربتی مانند تبخال، سوزاک، سیفلیس، HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) و HIV نیز وجود دارد.این بیماری ها از طریق بزاق، مایع منی یا مایعات واژن (با در نظر گرفتن رابطه جنسی دهانی) منتقل می شوند.
2. زگیل تناسلی
زگیل تناسلی معمولاً از طریق تماس پوست به پوست در حین فعالیت جنسی با فرد آلوده منتقل می شود که می تواند شامل رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی و همچنین تماس آلت تناسلی با واژن زن باشد.
3. درد یا سوزش
رابطه جنسی دهانی تهاجمی یا طولانی مدت ممکن است باعث درد یا سوزش در دهان، گلو یا نواحی تناسلی شود. باکتری‌های دهان یا سایر قسمت‌های بدن به طور بالقوه می‌توانند باعث عفونت در ناحیه تناسلی یا مقعدی شوند، اگر بهداشت مناسب رعایت نشود.
4. انتقال عفونت های دیگر
در حالی که شیوع کمتری دارد، سایر عفونت ها از نظر تئوری می توانند از طریق تماس دهانی- مقعدی (آنیلینگوس) منتقل شوند.
استفاده از کاندوم و بند دندان می تواند شانس ابتلا به کلامیدیا را از طریق رابطه جنسی دهانی کاهش دهد.
چگونه از ابتلا به کلامیدیا جلوگیری کنیم؟
1. ارتباط برقرار کنید
با شریک زندگی خود در مورد سابقه جنسی، آزمایش STI و هر گونه نگرانی که ممکن است در مورد بیماری های مقاربتی داشته باشید، آشکارا صحبت کنید. صداقت و شفافیت متقابل می تواند به ایجاد یک رابطه جنسی امن تر کمک کند.
2. از محافظ استفاده کنید
استفاده از موانعی مانند کاندوم یا سدهای دندانی را در طول رابطه جنسی دهانی در نظر بگیرید. از کاندوم می توان برای پوشاندن آلت تناسلی استفاده کرد، در حالی که می توان از بند های دندانی برای پوشاندن فرج یا مقعد استفاده کرد. این کار به کاهش خطر انتقال STI کمک می کند.
3. آزمایش منظم
به طور منظم برای بیماری های مقاربتی آزمایش دهید، به خصوص اگر چندین شریک جنسی دارید یا درگیر رفتارهای جنسی پرخطر هستید. آزمایش منظم امکان تشخیص و درمان زودهنگام بیماری های مقاربتی را فراهم می کند که می تواند به جلوگیری از انتقال بیشتر کمک کند.
4. تک همسر باشید
تک همسر بودن و انتخاب شریکی که برای بیماری های مقاربتی آزمایش داده است می تواند به کاهش خطر ابتلا به انواع عفونت کمک کند.
5. سکس ایمن تر را انتخاب کنید
علاوه بر استفاده از موانع، انجام سایر روش‌های جنسی ایمن‌تر مانند اجتناب از تماس با زخم‌ها یا ضایعات باز و حفظ بهداشت دهان و دندان می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در طول رابطه جنسی دهانی کمک کند.
6. از علائم آگاه باشید
به علائم غیرعادی مانند زخم، خارش یا ترشح در ناحیه تناسلی یا دهان توجه کنید. اگر علائمی را تجربه کردید، فوراً برای ارزیابی و درمان به پزشک مراجعه کنید.
7. واکسیناسیون را در نظر بگیرید
واکسن‌هایی برای برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) و هپاتیت B در دسترس هستند. برای محافظت از خود در برابر این عفونت‌ها، واکسن زدن را در نظر بگیرید.
