کدام داروی ضد افسردگی باعث کاهش وزن می شود؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از وری ول هلث، در حالی که برخی از داروهای ضد افسردگی با افزایش وزن مرتبط هستند، برخی دیگر با کاهش وزن مرتبط هستند. از آنجایی که افسردگی می تواند بر سطح انرژی و انگیزه شما تأثیر منفی بگذارد، مصرف داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است به محض شروع بهبود افسردگی، انرژی بیشتری به شما بدهد.

اگر افسردگی دارید، این احتمال وجود دارد که پزشک یا درمانگر شما درمان و یا داروهای ضد افسردگی را توصیه کند. داروهای ضد افسردگی می توانند به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید، اما همچنین می توانند عوارض جانبی داشته باشند که ممکن است شامل افزایش یا کاهش وزن باشد.

مانند اکثر داروها، نتایج فردی به یک دارو ضدافسردگی ممکن است متفاوت باشد. هر گونه عارضه جانبی از جمله عوارض جانبی مرتبط با وزن کاملاً به نحوه واکنش بدن شما به یک دارو بستگی دارد. این امکان وجود دارد که بدون توجه به دارویی که مصرف می کنید، تغییری در وزن خود مشاهده نکنید یا در جهت مخالف معمول حرکت کنید. برای برخی افراد، نوسان وزن موقتی است.

برخی از داروهای ضد افسردگی با کاهش وزن در برخی افراد مرتبط هستند. نحوه واکنش شما به درمان به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله علائم بیماری شما، پاسخ بدن شما به درمان و هرگونه تغییر در شیوه زندگی.

کدام داروهای ضد افسردگی باعث کاهش وزن می شوند؟

تغییرات وزن از جمله عوارض جانبی گزارش شده داروهای ضد افسردگی است. طبیعی است که از این عارضه جانبی واقعاً ناامید شوید. در حالی که واکنش همه افراد متفاوت است، برخی از داروهای ضد افسردگی وجود دارند که باعث کاهش وزن می شوند، در حالی که برخی دیگر با افزایش وزن مرتبط هستند.

داروهای ضد افسردگی مرتبط با کاهش وزن عبارتند از:

  • پروزاک (فلوکستین): یک مطالعه در سال 2022 نشان داد که بزرگسالانی که هر روز 60 میلی گرم پروزاک مصرف می کردند، در طول شش ماه اولیه درمان به طور متوسط 6 پوند از دست دادند. به نظر می رسد این اثر وابسته به دوز باشد زیرا افرادی که دوزهای کمتری مصرف می کنند چنین اثرات کاهش وزن را تجربه نمی کنند.
  • بوپروپیون: تحقیقات نشان داده است که افرادی که Wellbutrin مصرف می کنند در طول دو سال درمان به طور متوسط کمی بیش از 7 پوند وزن کم کرده اند.
  • ونلافاکسین: افرادی که Effexor مصرف می کنند ممکن است کاهش سریع وزن کمی را تجربه کنند و در یک مطالعه 10 ساله، Effexor با افزایش وزن کمتر از حد متوسط مرتبط بود.

پیوند به معنای ارتباط آماری است، اما این بدان معنا نیست که شما به طور مشابه تحت تأثیر قرار خواهید گرفت. به عبارت دیگر، این داروهای ضد افسردگی با کاهش وزن مرتبط هستند، اما داروهای ضد افسردگی نیستند که هر بار باعث کاهش وزن شوند. ممکن است وزن کم کنید یا نه. برای برخی افراد، این اثرات کاهش وزن پس از چند ماه استفاده از داروهای ضد افسردگی از بین می روند.

نوع خاصی از دارویی که مصرف می کنید (و اینکه چگونه بر بدن شما تأثیر می گذارد) می تواند در تعیین نوع تغییرات مرتبط با وزن که ممکن است تجربه کنید نقش داشته باشد.

پروزاک یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است. افکسور یک مهارکننده بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRI) است.

Wellbutrin نیز یک داروی ضد افسردگی غیر معمول است که سطح سروتونین در مغز را تغییر نمی دهد. در عوض، به طور منحصر به فردی سایر مواد شیمیایی مغز مانند نورآدرنالین و دوپامین را تغییر می دهد که نه تنها با کاهش وزن همراه است، بلکه عملکرد جنسی را نیز بهبود می بخشد. با این حال، Wellbutrin ممکن است برای همه مناسب نباشد. این امر به ویژه در مورد افرادی که سابقه تشنج یا اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی دارند صادق است.

مانند همه داروهای ضد افسردگی، Wellbutrin، Prozac و Effexor دارای هشدار جدی هستند. این امر پتانسیل آنها را برای افزایش خطر افکار و اعمال خودکشی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان در مراحل اولیه درمان بیان می کند.

اگر افکار خودکشی دارید، برای حمایت و کمک از یک مشاور با خط ملی پیشگیری از خودکشی به شماره ۱۲۳ تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در معرض خطر فوری هستید، با ۱۱۵ تماس بگیرید.

داروهای ضد افسردگی و افزایش وزن

در حالی که برخی از داروهای ضد افسردگی وجود دارند که باعث کاهش وزن می شوند، برخی دیگر با افزایش وزن مرتبط هستند. چگونگی و چرایی این امر کاملاً مشخص نیست. به این دلیل که افزایش وزن هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی پیچیده است؛ موقعیت هر فرد متفاوت است و پاسخ آنها ممکن است متفاوت باشد.

برخی تحقیقات در مورد تعامل مواد شیمیایی مغز، داروهای ضد افسردگی و هورمون‌ها وجود دارد که ممکن است منجر به افزایش وزن شود، اما با این وجود مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

یک مطالعه نشان داد که حدود 65٪ از افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند افزایش وزن را تجربه کرده اند. مطالعه دیگری اشاره کرد که افزایش وزن می تواند یک “علت مهم” قطع درمان در دو ماه اول باشد.

در حالی که آمار نشان می دهد که این بسیار رایج است، مهم است که به یاد داشته باشید که همه داروهای ضد افسردگی این عارضه جانبی را ندارند. اگر نگران افزایش وزن هستید، با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص کند کدام گزینه های درمانی کمترین عوارض جانبی مرتبط با وزن را دارند.

تحقیقات نشان می دهد که افزایش وزن بیشتر با چند داروی ضد افسردگی زیر مرتبط است:

پاکسیل (پاروکستین) و سلکسا (سیتالوپرام): مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
الاویل (آمی تریپتیلین): یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای
رمرون (میرتازاپین): یک داروی ضد افسردگی غیر معمول
ناردیل (فنلزین): یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI)
افزایش وزن مرتبط با سایر داروهای ضد افسردگی، اگر اتفاق بیفتد، معمولا کوتاه مدت است. علاوه بر این، به نظر می رسد عوامل فردی نیز در این امر نقش داشته باشند. به عبارت دیگر، پیش‌بینی اینکه چه کسی با داروهای ضدافسردگی خاص وزن اضافه می‌کند، دشوار است، زیرا متغیرهای زیادی وجود دارند.

داروهای ضد افسردگی که باعث کاهش یا افزایش وزن نمی شوند

به نظر می رسد برخی از داروهای ضد افسردگی خنثی وزن هستند (آنها با افزایش وزن یا کاهش وزن مرتبط نیستند). این موارد عبارتند از Trintellix (vortioxetine)، Manerix (moclobemide)، Pristiq (desvenlafaxine) و ترازودون .

چرا داروهای ضد افسردگی بر وزن تاثیر می گذارند؟

پس چه ارتباطی بین داروهای ضد افسردگی و وزن شما وجود دارد؟

یکی از دلایلی که داروهای ضد افسردگی وجود دارند که باعث کاهش یا افزایش وزن می شوند این است که برخی از این داروها بر مسیرهای اشتها تأثیر می گذارند.

داروهای ضد افسردگی که باعث کاهش وزن می شوند ممکن است با کاهش اشتهای شما این کار را انجام دهند. آنهایی که باعث افزایش وزن می شوند ممکن است در عوض اشتهای شما را تحریک کنند.

به یاد داشته باشید که افسردگی به خودی خود می تواند بر سطح فعالیت، انتخاب غذا و عادات خواب شما نیز تأثیر بگذارد که همه اینها بر وزن تأثیر می گذارد. وقتی سطح خلق و خو و انرژی شما پایین است، داشتن انگیزه برای ورزش کردن سخت است و هنگامی که احساس غمگینی می کنید، ممکن است بیشتر وسوسه شوید که به سراغ میان وعده های شیرین، پرچرب و فرآوری شده بروید تا به سرعت دوپامین دریافت کنید.

بنابراین، همانطور که دارو شروع به کاهش احساسات افسردگی می کند، این رفتارها نیز می توانند تغییر کنند. با تغییر این رفتارها، ممکن است متوجه شوید که وزن اضافه یا از دست می دهید.

سابقه خانوادگی شما حتی ممکن است بر تغییر وزن شما در حین مصرف داروهای ضد افسردگی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که سابقه خانوادگی چاقی به پیش بینی افزایش وزن هنگام مصرف این نوع دارو کمک می کند.

در صورت افزایش وزن در حین مصرف داروهای ضد افسردگی چه باید کرد؟

انتخاب یک داروی ضد افسردگی

درمان افسردگی برای سلامت روان و رفاه شما بسیار مهم است. ظاهر فیزیکی و سلامت شما نیز هائز اهمیت است. با پزشک خود درباره درمان افسردگی صحبت کنید، زیرا گزینه های زیادی وجود دارد. به طور کلی، بهتر است از تصمیم گیری بر اساس عوارض جانبی مرتبط با وزن خودداری کنید، زیرا این عوارض می توانند غیرقابل پیش بینی و همچنین موقتی باشند.

اغلب، دشوار است که بدانید کدام یک از داروهای ضد افسردگی برای شما بهتر عمل می کند. ممکن است برای یافتن دارویی که موثر باشد و همچنین عوارض جانبی غیرقابل کنترلی ایجاد نکند، نیاز به آزمون و خطا باشد. همیشه درمان خود را با پزشک خود در میان بگذارید (هرگز مصرف داروهای ضد افسردگی خود را بدون موافقت پزشک قطع نکنید).

نکاتی در مورد مصرف داروهای ضد افسردگی که باعث کاهش وزن می شوند

اگر در مورد عوارض جانبی بالقوه مرتبط با وزن نگران هستید، با پزشک خود در مورد تغییرات رژیم غذایی و ورزش که می توانید ایجاد کنید نیز صحبت کنید. در حالی که داروهای ضد افسردگی وجود دارند که باعث کاهش وزن می شوند، می توانید اقداماتی را انجام دهید و در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید تا به مدیریت این عوارض جانبی کمک کنید.

استراتژی های مدیریت وزن می تواند سلامت عاطفی و روانی شما را نیز بهبود بخشد. اغلب، ترکیبی از دارو و سبک زندگی سالم بهترین برنامه درمانی برای افسردگی است.

ورزش

این که آیا امیدوار به کاهش وزن، کاهش عوارض جانبی مرتبط با وزن ناشی از داروهای ضد افسردگی خود، حفظ وزن یا افزایش وزن هستید، ورزش می تواند به شما کمک کند. می توانید از قدم های کوچک شروع کنید. پیاده روی، حرکات کششی و تمرینات مقاومتی با شدت متوسط همگی می توانند مفید باشند.

آنچه از همه مهمتر است ثبات است. تغییرات کوچک اما مداوم می تواند تغییرات بزرگی در سلامت شما ایجاد کند.

دستورالعمل های فعالیت بدنی برای آمریکایی ها حداقل 150 تا 300 دقیقه در هفته ورزش با شدت متوسط را برای فواید سلامتی پیشنهاد می کند. این 30 تا 60 دقیقه، پنج روز در هفته، از هر تمرینی است که از دوچرخه سواری گرفته تا شنا، تنیس و یوگا لذت می برید.

رژیم غذایی

اگر یکی از داروهای ضد افسردگی را مصرف می‌کنید که باعث کاهش وزن می‌شوند، روی رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل، از جمله میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی و چربی‌های سالم تمرکز کنید.

داشتن یک رژیم غذایی متعادل می تواند به مدیریت وزن کمک کند. همچنین یک راه عالی برای تقویت خلق و خوی شما است، زیرا بین رژیم غذایی و افسردگی ارتباط وجود دارد.

سعی کنید هر چند روز یا هر هفته مبادلات و تغییرات کوچک انجام دهید. برای مثال، اگر معمولاً آب میوه می نوشید، به سراغ آب و میوه های کامل بروید. از این طریق قند کمتر و فیبر سیر کننده بیشتری دریافت خواهید کرد. راه دیگر برای دریافت فیبر بیشتر، انتخاب غلات کامل (مانند نان سبوس دار) به جای غلات تصفیه شده است.

برای کاهش وزن داروی ضد افسردگی بخوریم؟

اگر افسردگی ندارید، داروهای ضد افسردگی برای کاهش وزن توصیه نمی شوند. مصرف این داروها برای این منظور نتایج ناچیزی دارد. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این روش به اندازه رژیم غذایی و ورزش به تنهایی به کاهش وزن کمک می کند.

استفاده از داروهای ضد افسردگی برای کاهش وزن توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تایید نشده است. در حالی که پزشک شما ممکن است این داروها را برای کاهش وزن تجویز نکند، ممکن است هنگام تجویز آنها برای درمان افسردگی، اثرات بالقوه آن را بر وزن در نظر بگیرد.
برخی از محققان پیشنهاد می‌کنند که پزشکان ممکن است بخواهند هنگام انتخاب داروهای ضدافسردگی رویکردی وزن محور داشته باشند که ممکن است شامل تجویز داروهای ضدافسردگی باشد که باعث کاهش وزن می‌شوند یا به جای داروهایی که با افزایش وزن مرتبط هستند، داروی خنثی را پیشنهاد دهند.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟ تحقیقات اخیر درباره تأثیر آسپرین بر کاهش قند خون در دیابت نوع ۲ همچنان در حال بررسی است. برخی مطالعات جدید ممکن است تأثیر محدود آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و نشان دهند که استفاده عمومی از آن به عنوان درمان دیابت نوع ۲ مناسب نیست.
تحقیقات جدید نشان داده است که داروی آسپرین به کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم منجر می‌شود.بر پایه این گزارش‌،‌ در این تحقیقات، محققان دریافتند که تجویز مسکن درد باعث کاهش التهاب همراه با دیابت نوع 2 می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز اما این دارو عوارض جانبی ناخواسته‌ای‌ دارد که می‌تواند توانایی‌های بالقوه خود را در درمان دیابت ایجاد کند.
دکتر «استیون شوئلسون»، پروفسور پزشکی در دانشکده «هاروارد» در «بوستون» گفت: این آزمایش یک آزمایش احتمالاً مختص داروهای خیلی قدیمی است که به دلیل قدیمی بودنشان در غرب استفاده می‌شده است که هیچ کار آزمایی بالینی بر روی آن وجود نداشته است.
در این تحقیقات 286 نفر بین 18 و 75 ساله مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند.
در شروع این تحقیقات سطح قندخون شرکت‌کنندگان بیش از چند ماه بین 7 تا 9.5 درصد بود؛ انجمن دیابت آمریکا به طور کلی سطح زیر 7 درصد را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.
محققان اشاره کردند که داوطلبان به طور تصادفی 48 هفته از داروهای مسکن با دوز 3.5 گرم در هر روز یا یک قرص دارونما را تعیین کردند.
بیش از 48 هفته، افرادی که دارو مصرف کرده بودند سطح A1C خون آنها در مقایسه با افرادی که از دارونما استفاده کرده بودند،‌ کمتر شد.
شوئلسون گفت: اغلب افرادی که دچار سندرم متابولیک-گروهی از عوامل خطر (از جمله دیابت نوع 2) برای بیماری‌های قلبی و عروقی – اغلب در برابر التهاب تعداد سلولهای سفید خون طبیعی بالاتری را نشان می‌دهند.
در این مطالعه، افرادی که داروی مسکن مصرف کرده بودند شاهد کاهش تعداد سلول‌های سفید خون بوده‌اند.
این مطلب که مدتها پیش منتشر شده بود در سال 1403 از سوی سلامت نیوز مورد بررسی مجدد قرار گرفت . نتایج زیر حاصل شد :
تحقیقات اخیر در زمینه تأثیر داروی آسپرین بر کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین عوارض جانبی آن همچنان در حال بررسی و ارزیابی است. اطلاعات موجود درباره این موضوع شامل یافته‌های قبلی و تحقیقات جدید است که به شرح زیر است:
برخی از مطالعات جدیدتر ممکن است تأثیرات محدودی از آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و ممکن است نشان دهند که استفاده گسترده از آسپرین به عنوان یک درمان برای دیابت نوع 2 مناسب نیست.
مطالعاتی که پیشتر منتشر شده‌اند، از جمله مطالعه‌ای که به تاریخ 2 ژوئیه منتشر شده، نشان داده‌اند که آسپرین، به عنوان یک داروی ضد التهاب، ممکن است تأثیراتی در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. این مطالعات نشان داده‌اند که آسپرین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که ممکن است به کاهش قند خون کمک کند.
با این حال، آسپرین به‌طور کلی به عنوان یک داروی ضد التهاب و مسکن، عوارض جانبی دارد که ممکن است بر روی توانایی آن در درمان دیابت تأثیر منفی بگذارد. از جمله عوارض جانبی شناخته‌شده آسپرین می‌توان به مشکلات گوارشی، خون‌ریزی و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد.
برای اطلاعات به‌روزتر و مشاوره‌های دقیق‌تر، توصیه می‌شود با پزشک یا متخصص دیابت مشورت کنید. آنها می‌توانند اطلاعاتی درباره جدیدترین تحقیقات و دستورالعمل‌های درمانی را ارائه دهند که بر اساس وضعیت خاص هر بیمار تنظیم شده است.
در مج..

اطلاعات بیشتر
دیابت

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند مطالعه جدید از تأثیرات نگران‌کننده دیابت بر سلامت مغز خبر می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید بر اساس اسکن‌های MRI نشان داده است که دیابت می‌تواند مغز را تا چهار سال پیرتر از سن واقعی فرد کند. به گزارش مدیسن نت، محققان سوئدی با تجزیه و تحلیل داده‌های MRI از بیش از ۳۱ هزار فرد در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال، به این نتیجه رسیده‌اند که دیابت و پیش دیابت تأثیرات قابل توجهی بر پیری مغز دارند.
«ابیگیل داو»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، هشدار داد که وجود مغزی مسن‌تر از سن تقویمی ممکن است نشان‌دهنده انحراف از روند طبیعی پیری و یک علامت اولیه برای زوال عقل باشد. او افزود: «با این حال، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تواند به جلوگیری از پیری زودرس مغز کمک کند.»
مطالعه نشان داد که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، میانگین سنی مغزشان ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از افراد بدون دیابت است، و کسانی که دیابت آن‌ها به خوبی کنترل نمی‌شود، مغزشان به طور متوسط چهار سال بزرگ‌تر از همتایان سالم خود است. همچنین، افرادی که از نظر بدنی فعال بوده و از مصرف سیگار و الکل خودداری می‌کنند، کمتر به پیری زودرس مغز دچار می‌شوند.
داو گفت: «شیوع دیابت نوع ۲ در حال افزایش است و امیدواریم این تحقیقات به پیشگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل در افرادی که به دیابت و پیش دیابت مبتلا هستند، کمک کند.»

اطلاعات بیشتر
دیابت

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟ انسولین می‌تواند بخش مهمی در روند مدیریت بیماری دیابت باشد اما بیماران ممکن است تمام نکات درباره مصرف موثر این دارو را ندانند. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اطلاعات و نکات زیادی در مورد استفاده از انسولین ارائه کرده است.
انسولین، که برای مدیریت قند خون در دیابت ضروری است، به طور معمول به صورت تزریقی مصرف می‌شود، زیرا اگر به صورت قرص مصرف شود، در طول فرآیند هضم تجزیه می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل، انسولین باید به زیر پوست تزریق شود تا بتواند به درستی به جریان خون وارد شود و عملکرد خود را داشته باشد.
با توجه به نوع و نیاز بیمار، انسولین در انواع مختلفی موجود است:
انسولین سریع‌الاثر: حدود ۱۵ دقیقه پس از تزریق شروع به کار می‌کند، در حدود یک تا دو ساعت به اوج خود می‌رسد و اثر آن بین دو تا چهار ساعت ادامه دارد.
انسولین منظم یا کوتاه‌الاثر: معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق به جریان خون می‌رسد، دو تا سه ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و بین سه تا شش ساعت مؤثر است.
انسولین با اثر متوسط: معمولاً دو تا چهار ساعت پس از تزریق شروع به کار می‌کند، چهار تا ۱۲ ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت مؤثر است.
انسولین طولانی‌الاثر: چند ساعت پس از تزریق به جریان خون می‌رسد و تأثیر آن می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد.
انسولین فوق‌العاده طولانی‌الاثر: در حدود شش ساعت شروع به کار می‌کند، به اوج نمی‌رسد و می‌تواند تا ۳۶ ساعت یا بیشتر دوام بیاورد.
در سال ۲۰۱۵، انسولین استنشاقی به نام «Afrezza» در ایالات متحده معرفی شد. این نوع انسولین به سرعت در ابتدای هر وعده غذایی عمل می‌کند و می‌تواند توسط بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ استفاده شود. با این حال، باید توجه داشت که انسولین استنشاقی جایگزین انسولین طولانی‌الاثر نمی‌شود.
انسولین‌ها در قدرت‌های مختلف موجود هستند، و رایج‌ترین قدرت مورد استفاده در ایالات متحده U-100 است، به این معنی که دارای ۱۰۰ واحد انسولین در هر میلی‌لیتر مایع است. این تنوع در نوع و قدرت انسولین به بیماران کمک می‌کند تا درمان متناسب با نیازهای فردی خود را دریافت کنند.

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *