به گزارش سلامت نیوز به نقل ازverywellmind، دانستن اینکه به کسی که افسرده است چه بگوییم همیشه آسان نیست. سعی کنید با نگرانی از گفتن چیز “اشتباه” منصرف نشوید. بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی بالینی احساس تنهایی می کنند؛ حالتی که فقط وضعیت آنها را بدتر می کند.
به آنها بگویید که به آنها اهمیت می دهید
این دو کلمه ساده “من به شما اهمیت می دهم” – می تواند برای فردی که ممکن است احساس کند تمام دنیا با آنها مخالف است معنی زیادی داشته باشد. یک در آغوش گرفتن یا لمس ملایم دست حتی می تواند این پیام را منتقل کند.
در حالی که ممکن است در ابتدا مطمئن نباشید، بدانید که هر چیزی که می گویید نباید عمیق یا شاعرانه باشد. این جمله باید به سادگی چیزی باشد که از شفقت و پذیرش ناشی شود.
به آنها یادآوری کنید که در کنارشان هستید
فرد مبتلا به افسردگی می تواند احساس کند که هیچ کس نمی فهمد چه احساسی دارد یا حتی به اندازه کافی برای آنها اهمیت ندارد. این وضعیت می تواند آنها را منزوی کرده و طاقت فرسا باشد.
تحقیقات نشان داده است که افراد در هنگام افسردگی تمایل به کناره گیری اجتماعی دارند. بنابراین، ارتباط با یک دوست اولین قدم مهم برای غلبه بر افسردگی است.
اگر دوست شما آماده صحبت نیست، با گذراندن وقت با او، به حمایت خود ادامه دهید و سعی کنید به طور منظم حضوری، تلفنی یا پیامکی با او تماس بگیرید.
هنگامی که با یک دوست ارتباط برقرار می کنید، این که به او بفهمانید که در هر مرحله از راه در کنارش خواهید بود، می تواند بسیار اطمینان بخش باشد. فقط یادآوری کنید که می‌تواند به شما تکیه کند.
بپرسید چگونه می توانید کمک کنید
افسردگی هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی بر فردی که آن را تجربه می کند، سنگینی می کند. در نتیجه، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کاهش اثرات آن با بهبودی دوستتان انجام دهید. آنها ممکن است به دلیل ترس از اینکه سربار شما شوند، تمایلی به پذیرش پیشنهاد شما نداشته باشند. بنابراین، روشن کنید که مشکلی ندارید و می خواهید به آنها کمک کنید.
همچنین ممکن است افسردگی دوست شما را چنان خسته و افسرده کند که نداند چه کمکی نیاز دارد. با چند پیشنهاد خاص آماده باشید، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آیا می توانم برای کارهای خانه یا خرید مواد غذایی کمک کنم؟
- آیا می خواهید برای مدتی در کنار هم باشیم؟
- آیا می خواهید من شما را به نوبت دکترتان ببرم؟
مشخص بودن از نظر زمان و فعالیت می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، به جای گفتن “آیا کاری هست که بتوانم برای شما انجام دهم؟” شاید بپرسید، “آیا می توانم شنبه صبح بیایم و برای شما کارهای خانه را انجام دهم؟”
همچنین به خاطر داشته باشید که کمکی که فکر می‌کنید دوستتان ممکن است به آن نیاز داشته باشد ممکن است با چیزی که واقعاً از نظر او مفید است مطابقت نداشته باشد. به آنها پیشنهاد دهید و به حرف هایشان گوش دهید.
افسردگی می تواند کارهای روزانه و سایر تعهدات را بسیار دشوارتر کند. پس سعی کنید در کنار آنها بمانید.
از آنها بخواهید که با یک متخصص صحبت کنند
مردم اغلب از وضعیت خود خجالت می کشند یا نسبت به اینکه آیا درمان واقعا کمک کننده است یا خیر بدبین هستند.
اگر دوست شما هنوز به یک متخصص مراجعه نکرده است، او را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد و به او اطمینان دهید که درخواست کمک مشکلی ندارد. افسردگی یک بیماری واقعی و قابل درمان است. اگر دوست شما در حال حاضر به یک متخصص مراجعه کرده است، در مصرف داروها و رزرو قرار ملاقات، به او کمک کنید.
از آنها بپرسید که آیا می خواهند صحبت کنند
گاهی اوقات مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای یک دوست مبتلا به افسردگی انجام دهید این است که فقط با همدلی به او گوش دهید، در حالی که در مورد چیزی که او را آزار می‌دهد صحبت می‌کند. این به آنها اجازه می دهد تا از فشار احساسات فروخورده خلاص شوند.
حتما بدون وقفه گوش کنید. ممکن است بخواهیم چیزهایی را برای کسانی که به آنها اهمیت می‌دهیم اصلاح کنیم و راه‌حل‌هایی سریع برای مقابله با احساس درماندگی خود ارائه دهیم. اما گاهی اوقات افراد مبتلا به افسردگی فقط نیاز به صحبت دارند.
گوش دادن به یک فرد مبتلا به افسردگی می تواند به آنها کمک کند دردهای روحی و روانی را تحمل و با آنها مقابله کنند، چرا که آنها داروهای تجویز شده پزشک را مصرف می کنند و در این زمان نیاز دارند کسی به حرف هایشان گوش دهد.
به آنها یادآوری کنید که عزیز و با ارزش هستند
یک احساس رایج در بین افرادی که افسرده هستند این است که زندگی آنها اهمیتی ندارد، ارزشی ندارند و ناامید هستند. اگر بتوانید صمیمانه به دوستتان درباره همه ویژگی هایش که برای شما و دیگران اهمیت دارد بگویید، این کار می تواند به او کمک کند تا بفهمد که ارزش دارد.
هنگامی که فردی با افسردگی خود احساس بی ارزشی را تجربه می کند، به آنها بفهمانید که آنها شخص مهمی در زندگی شما هستند.
به آنها بگویید که آنها را درک می کنید (اگر واقعاً درک می کنید)
قبل از اینکه به کسی بگویید “من حال شما را درک می کنم” مطمئن باشید که واقعاً این کار را می کنید. آیا تا به حال افسردگی قابل توجه بالینی را تجربه کرده اید؟ اگر این وضعیت را تجربه کرده اید، ممکن است برای دوستتان مفید باشد که بشنود شما تجربه این وضعیت و احساس را داشته اید و توانسته اید به آن غلبه کنید.
با این حال، به خاطر داشته باشید که انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. بنابراین، حتی اگر افسردگی بالینی را تجربه کرده باشید، ممکن است با آنچه دوست شما تجربه می کند بسیار متفاوت باشد.
از سوی دیگر، دوست شما ممکن است احساس کند که با مقایسه تجربه خود با آنها، وضعیت آنها را کم اهمیت جلوه می دهدی. در این مورد، بهتر است اعتراف کنید که دقیقاً درک نمی کنید که آنها چه حسی دارند، اما به آنها اهمیت می دهید و می خواهید برای آرامش تلاش کنید. در این وضعیت بهتر است بگویید: «من شما را کامل درک نمیکنم، اما واقعاً می خواهم احساس شما را بفهمم.”
به آنها اطمینان دهید که ضعیف نیستند
کسانی که با افسردگی کنار می آیند احساس ضعف می کنند یا فکر میکنند مشکلی در آنها وجود دارد. در حالی که افسردگی یک بیماری است، کسانی که با آن زندگی می کنند ممکن است احساس کنند که این یک نقص شخصیتی است.
به دوست خود اطمینان دهید که داشتن افسردگی به معنای ضعیف بودن او نیست. در واقع، جنگیدن به قدرت و شجاعت زیادی نیاز دارد، بنابراین آنها احتمالاً بسیار قوی تر از آن چیزی هستند که فکر می کنند.
افسردگی یک بیماری روانی رایج است که می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. بگذارید عزیزتان بداند که این احساسات تقصیر آنها نیست و به او یادآوری کنید که چقدر قوی، انعطاف پذیر و توانمند است.
تاکید کنید که امید همیشه وجود دارد
می توانید به او اطمینان دهید که امید همیشه وجود دارد زیرا افسردگی بسیار قابل درمان است. از طریق استفاده از داروها و گفتگو درمانی، دوست شما شانس بسیار خوبی برای بازگشت دوباره به احساس قبلی خود دارد.
علائم هشدار دهنده خودکشی را بشناسید
خطر خودکشی در افراد مبتلا به افسردگی بیشتر است. مهم نیست که چه می گویید یا چه کاری برای کمک به دوست خود انجام می دهید، ممکن است او همچنان افکار و احساسات خودکشی را تجربه کند. بنابراین، مهم است که مراقب علائم هشدار دهنده خودکشی باشید و بدانید چه زمانی باید به دنبال کمک باشید.
اگر شما یا کسی که دوستش دارید افکار خودکشی دارید، برای حمایت و کمک از یک مشاور آموزش دیده با مرکز پیشگیری از خودکشی به شماره ۱۲۳ تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در معرض خطر فوری هستید، با ۱۱۵ تماس بگیرید.
برخی از نشانه هایی که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- صحبت از مردن
- بیان اینکه احساس می کنند برای دیگران سربار هستند
- احساس ناامیدی و غم شدید
- کناره گیری از دوستان و عزیزان
- نوسانات خلقی ناگهانی
- بخشش مال یا وصیت کردن
- اظهارات مبهم در مورد نبودن در آینده
- باز کردن بحث در مورد خودکشی یا داشتن برنامه خودکشی
- اقدام به خودکشی قبلی
اگر علائم هشدار دهنده خودکشی را مشاهده کردید، با عزیزتان صحبت کنید و از او بخواهید که با یک متخصص بهداشت روان صحبت کند. هنگامی که خطر فوری وجود دارد، وسایل خطرناک را از خانه خارج کنید، آنها را تنها نگذارید و بلافاصله از یک متخصص کمک بگیرید.
