ارتباط پیچیده افسردگی و وزن: چگونه احساسات بر تغذیه و تناسب اندام تأثیر می‌گذارند؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،افسردگی و وزن دو عنصر مهم در زندگی افراد هستند که اغلب به طور پنهانی با یکدیگر در تعامل‌اند. زمانی که احساس ناراحتی یا اضطراب می‌کنیم، بسیاری از ما به غذا به عنوان راهی برای تسکین یا جبران لذت‌های از دست رفته روی می‌آوریم. در حالی که برخی از افراد به پرخوری رو می‌آورند، دیگران ممکن است به دلیل استرس و نگرانی، اشتهای خود را کاملاً از دست بدهند. این رفتارها نه تنها به تغییرات در وزن منجر می‌شوند، بلکه ارتباط مستقیمی با سلامت روانی افراد دارند.

افسردگی و وزن: یک چرخه معیوب؟
دکتر راجر مک اینتایر، استاد روانپزشکی در دانشگاه تورنتو، به پیوند پیچیده بین افسردگی و وزن اشاره می‌کند. او معتقد است که عوامل مختلف اجتماعی، محیطی و بیولوژیکی می‌توانند منجر به افزایش وزن و افسردگی شوند. به طور مثال، افراد با ناامنی‌های مالی یا تجربیات منفی در دوران کودکی، بیشتر در معرض ابتلا به هر دو عارضه هستند. این افراد به دلیل شرایط خاص زندگی‌شان ممکن است دسترسی به غذای سالم و فعالیت‌های بدنی کافی نداشته باشند که این موضوع زمینه‌ساز چاقی و در نتیجه افسردگی می‌شود.

از سوی دیگر، رودریگو منصور، روانپزشک برجسته، این ارتباط را به عنوان یک مسئله کلاسیک “مرغ و تخم‌مرغ” توصیف می‌کند؛ آیا افسردگی باعث چاقی می‌شود یا چاقی باعث افسردگی؟ هنوز مشخص نیست کدام یک مقدم بر دیگری است، اما واضح است که افسردگی و اضافه وزن در یک چرخه معیوب قرار دارند و هر یک می‌توانند به تشدید دیگری منجر شوند.

بی‌لذتی و سیستم پاداش مغز
یکی از علائم اصلی افسردگی که به این رابطه کمک می‌کند، “آنهدونیا” یا بی‌لذتی است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که فرد علاقه‌اش را به فعالیت‌های لذت‌بخش از دست می‌دهد. به عنوان مثال، فردی که قبلاً از غذا لذت می‌برد، ممکن است دیگر حس و لذتی از آن نداشته باشد. در نتیجه، او بیشتر به دنبال خوردن غذاهای خوشمزه و کالری بالا می‌رود تا لذت ازدست‌رفته را جبران کند. اما این تغییرات در سیستم پاداش مغز می‌تواند منجر به پرخوری و در نتیجه چاقی شود.

افسردگی همچنین می‌تواند بر توانایی فرد در کنترل تکانه‌ها و تصمیم‌گیری‌های تغذیه‌ای تأثیر بگذارد. افراد افسرده بیشتر به غذاهای ناسالم مانند فست فودها و شیرینی‌ها روی می‌آورند، که این مسئله به دلیل تأثیر افسردگی بر سیستم شناختی مغز رخ می‌دهد.

استرس و هورمون کورتیزول
استرس نیز نقش مهمی در این رابطه ایفا می‌کند. هورمون کورتیزول که با استرس مرتبط است، می‌تواند منجر به مقاومت انسولینی و افزایش وزن شود. در حالی که استرس کوتاه‌مدت ممکن است باعث کاهش اشتها شود، استرس مزمن به طور معمول با افزایش اشتها و میل شدید به غذاهای پرچرب و شیرین همراه است. این مسئله به نوبه خود می‌تواند منجر به چاقی و تشدید افسردگی شود.

چگونه می‌توان این چرخه را شکست؟
به گفته کارشناسان، درمان افسردگی و مشکلات وزنی به یک رویکرد جامع و فردی نیاز دارد. دکتر الیزابت پرینس، روانپزشک دانشگاه جان هاپکینز، تأکید می‌کند که هیچ درمان یکسانی برای همه افراد وجود ندارد و هر فرد باید بر اساس نیازهای خاص خود با پزشکش مشورت کند.

پرینس بر این باور است که بهترین درمان برای افراد مبتلا به افسردگی و مشکلات وزنی، ترکیبی از درمان روانی، تغذیه سالم و فعالیت بدنی است. به گفته او، برنامه‌های درمانی که به هر دو جنبه روحی و جسمی توجه دارند، می‌توانند بیشترین تأثیر را در بهبود شرایط بیماران داشته باشند.

دکتر مک اینتایر نیز معتقد است که یکی از اولین سوالاتی که باید از بیماران افسرده پرسیده شود این است که آیا خواب کافی دارند یا خیر. خواب ناکافی می‌تواند منجر به بروز مشکلات وزنی و تشدید افسردگی شود. او همچنین بر اهمیت تغذیه سالم و فعالیت بدنی تاکید دارد. حتی فعالیت‌های ساده مانند پیاده‌روی روزانه می‌تواند به بهبود علائم افسردگی کمک کند.

اگرچه رابطه بین افسردگی و وزن پیچیده است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که با رویکردهای جامع و چندبعدی می‌توان به نتایج بهتری دست یافت. با افزایش تحقیقات در این زمینه، امید می‌رود که دانشمندان به راه‌حل‌های موثرتری برای درمان این دو عارضه دست یابند. مهم است که هر فرد برنامه درمانی متناسب با شرایط خاص خود دریافت کند و با پزشک خود در مورد بهترین راه‌های مقابله با افسردگی و چالش‌های وزنی مشورت کند.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟ تحقیقات اخیر درباره تأثیر آسپرین بر کاهش قند خون در دیابت نوع ۲ همچنان در حال بررسی است. برخی مطالعات جدید ممکن است تأثیر محدود آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و نشان دهند که استفاده عمومی از آن به عنوان درمان دیابت نوع ۲ مناسب نیست.
تحقیقات جدید نشان داده است که داروی آسپرین به کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم منجر می‌شود.بر پایه این گزارش‌،‌ در این تحقیقات، محققان دریافتند که تجویز مسکن درد باعث کاهش التهاب همراه با دیابت نوع 2 می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز اما این دارو عوارض جانبی ناخواسته‌ای‌ دارد که می‌تواند توانایی‌های بالقوه خود را در درمان دیابت ایجاد کند.
دکتر «استیون شوئلسون»، پروفسور پزشکی در دانشکده «هاروارد» در «بوستون» گفت: این آزمایش یک آزمایش احتمالاً مختص داروهای خیلی قدیمی است که به دلیل قدیمی بودنشان در غرب استفاده می‌شده است که هیچ کار آزمایی بالینی بر روی آن وجود نداشته است.
در این تحقیقات 286 نفر بین 18 و 75 ساله مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند.
در شروع این تحقیقات سطح قندخون شرکت‌کنندگان بیش از چند ماه بین 7 تا 9.5 درصد بود؛ انجمن دیابت آمریکا به طور کلی سطح زیر 7 درصد را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.
محققان اشاره کردند که داوطلبان به طور تصادفی 48 هفته از داروهای مسکن با دوز 3.5 گرم در هر روز یا یک قرص دارونما را تعیین کردند.
بیش از 48 هفته، افرادی که دارو مصرف کرده بودند سطح A1C خون آنها در مقایسه با افرادی که از دارونما استفاده کرده بودند،‌ کمتر شد.
شوئلسون گفت: اغلب افرادی که دچار سندرم متابولیک-گروهی از عوامل خطر (از جمله دیابت نوع 2) برای بیماری‌های قلبی و عروقی – اغلب در برابر التهاب تعداد سلولهای سفید خون طبیعی بالاتری را نشان می‌دهند.
در این مطالعه، افرادی که داروی مسکن مصرف کرده بودند شاهد کاهش تعداد سلول‌های سفید خون بوده‌اند.
این مطلب که مدتها پیش منتشر شده بود در سال 1403 از سوی سلامت نیوز مورد بررسی مجدد قرار گرفت . نتایج زیر حاصل شد :
تحقیقات اخیر در زمینه تأثیر داروی آسپرین بر کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین عوارض جانبی آن همچنان در حال بررسی و ارزیابی است. اطلاعات موجود درباره این موضوع شامل یافته‌های قبلی و تحقیقات جدید است که به شرح زیر است:
برخی از مطالعات جدیدتر ممکن است تأثیرات محدودی از آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و ممکن است نشان دهند که استفاده گسترده از آسپرین به عنوان یک درمان برای دیابت نوع 2 مناسب نیست.
مطالعاتی که پیشتر منتشر شده‌اند، از جمله مطالعه‌ای که به تاریخ 2 ژوئیه منتشر شده، نشان داده‌اند که آسپرین، به عنوان یک داروی ضد التهاب، ممکن است تأثیراتی در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. این مطالعات نشان داده‌اند که آسپرین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که ممکن است به کاهش قند خون کمک کند.
با این حال، آسپرین به‌طور کلی به عنوان یک داروی ضد التهاب و مسکن، عوارض جانبی دارد که ممکن است بر روی توانایی آن در درمان دیابت تأثیر منفی بگذارد. از جمله عوارض جانبی شناخته‌شده آسپرین می‌توان به مشکلات گوارشی، خون‌ریزی و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد.
برای اطلاعات به‌روزتر و مشاوره‌های دقیق‌تر، توصیه می‌شود با پزشک یا متخصص دیابت مشورت کنید. آنها می‌توانند اطلاعاتی درباره جدیدترین تحقیقات و دستورالعمل‌های درمانی را ارائه دهند که بر اساس وضعیت خاص هر بیمار تنظیم شده است.
در مج..

اطلاعات بیشتر
دیابت

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند مطالعه جدید از تأثیرات نگران‌کننده دیابت بر سلامت مغز خبر می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید بر اساس اسکن‌های MRI نشان داده است که دیابت می‌تواند مغز را تا چهار سال پیرتر از سن واقعی فرد کند. به گزارش مدیسن نت، محققان سوئدی با تجزیه و تحلیل داده‌های MRI از بیش از ۳۱ هزار فرد در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال، به این نتیجه رسیده‌اند که دیابت و پیش دیابت تأثیرات قابل توجهی بر پیری مغز دارند.
«ابیگیل داو»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، هشدار داد که وجود مغزی مسن‌تر از سن تقویمی ممکن است نشان‌دهنده انحراف از روند طبیعی پیری و یک علامت اولیه برای زوال عقل باشد. او افزود: «با این حال، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تواند به جلوگیری از پیری زودرس مغز کمک کند.»
مطالعه نشان داد که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، میانگین سنی مغزشان ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از افراد بدون دیابت است، و کسانی که دیابت آن‌ها به خوبی کنترل نمی‌شود، مغزشان به طور متوسط چهار سال بزرگ‌تر از همتایان سالم خود است. همچنین، افرادی که از نظر بدنی فعال بوده و از مصرف سیگار و الکل خودداری می‌کنند، کمتر به پیری زودرس مغز دچار می‌شوند.
داو گفت: «شیوع دیابت نوع ۲ در حال افزایش است و امیدواریم این تحقیقات به پیشگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل در افرادی که به دیابت و پیش دیابت مبتلا هستند، کمک کند.»

اطلاعات بیشتر
دیابت

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟ انسولین می‌تواند بخش مهمی در روند مدیریت بیماری دیابت باشد اما بیماران ممکن است تمام نکات درباره مصرف موثر این دارو را ندانند. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اطلاعات و نکات زیادی در مورد استفاده از انسولین ارائه کرده است.
انسولین، که برای مدیریت قند خون در دیابت ضروری است، به طور معمول به صورت تزریقی مصرف می‌شود، زیرا اگر به صورت قرص مصرف شود، در طول فرآیند هضم تجزیه می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل، انسولین باید به زیر پوست تزریق شود تا بتواند به درستی به جریان خون وارد شود و عملکرد خود را داشته باشد.
با توجه به نوع و نیاز بیمار، انسولین در انواع مختلفی موجود است:
انسولین سریع‌الاثر: حدود ۱۵ دقیقه پس از تزریق شروع به کار می‌کند، در حدود یک تا دو ساعت به اوج خود می‌رسد و اثر آن بین دو تا چهار ساعت ادامه دارد.
انسولین منظم یا کوتاه‌الاثر: معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق به جریان خون می‌رسد، دو تا سه ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و بین سه تا شش ساعت مؤثر است.
انسولین با اثر متوسط: معمولاً دو تا چهار ساعت پس از تزریق شروع به کار می‌کند، چهار تا ۱۲ ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت مؤثر است.
انسولین طولانی‌الاثر: چند ساعت پس از تزریق به جریان خون می‌رسد و تأثیر آن می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد.
انسولین فوق‌العاده طولانی‌الاثر: در حدود شش ساعت شروع به کار می‌کند، به اوج نمی‌رسد و می‌تواند تا ۳۶ ساعت یا بیشتر دوام بیاورد.
در سال ۲۰۱۵، انسولین استنشاقی به نام «Afrezza» در ایالات متحده معرفی شد. این نوع انسولین به سرعت در ابتدای هر وعده غذایی عمل می‌کند و می‌تواند توسط بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ استفاده شود. با این حال، باید توجه داشت که انسولین استنشاقی جایگزین انسولین طولانی‌الاثر نمی‌شود.
انسولین‌ها در قدرت‌های مختلف موجود هستند، و رایج‌ترین قدرت مورد استفاده در ایالات متحده U-100 است، به این معنی که دارای ۱۰۰ واحد انسولین در هر میلی‌لیتر مایع است. این تنوع در نوع و قدرت انسولین به بیماران کمک می‌کند تا درمان متناسب با نیازهای فردی خود را دریافت کنند.

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *