روش های پیشگیری و درمان رفلاکس معده نوزاد

به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری آنلاین، رفلاکس در میان نوزادان در سال اول شایع و معمولاً بی‌ضرر است. اما گاهی اوقات نشانه‌ای از بیماری رفلاکس معده به مری شدید (GERD) یا سایر شرایطی بوده که نیاز به درمان پزشکی دارند.

نوزادان به دلیل رشد ناکافی عضلات مری ممکن است دچار رفلاکس اسید شوند که منجر به تف کردن و استفراغ، امتناع از تغذیه، مشکل در خواب و رشد و عفونت‌های مکرر ریه می‌شود. مری لوله‌ای است که غذا را از گلو به معده می‌رساند. در انتهای مری، دقیقاً جایی که به معده می‌پیوندد، حلقه‌ای از عضله وجود دارد که معمولاً هنگام قورت دادن باز می‌شود. این حلقه ماهیچه‌ای، به اسفنکتر تحتانی مری (LES) معروف است. هنگامی که LES به طور کامل بسته نمی‌شود، محتویات معده و شیره‌های گوارشی می‌توانند به مری برگردند.

برای اینکه بدانیم رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد و علائم خطرناک آن چیست باید به خواندن ادامه دهید.

رفلاکس معده نوزاد چیست و چرا اتفاق می‌افتد؟

رفلاکس اسید معده زمانی است که غذا از معده کودک، به مری او (لوله‌ای عضلانی که دهان را به معده متصل می‌کند) باز می‌گردد و این ممکن است منجر به تف کردن یا استفراغ شود. در اکثر نوزادان، رفلاکس معده مشکل‌ساز نیست چرا که دستگاه گوارش کودک هنوز به طور کامل رشد نیافته است.

با این حال، برای برخی از نوزادان، رفلاکس جدی‌تر است و بر توانایی آنها در دریافت مواد مغذی کافی تأثیر می‌گذارد. کودکان معمولاً علائم دیگری مانند خون در استفراغ، کاهش وزن یا سرفه مزمن دارند. متخصصین کودک این علائم را «علائم دردسرساز» می‌نامند. زیرا چنین علائمی تفاوت بین رفلاکس معده (GER) و بیماری رفلاکس معده شدید (GERD) را نشان می‌دهد. GERD شکل جدی‌تری از GER است که باعث مشکلات جدی سلامتی می‌شود.

رفلاکس معده در نوزادان سالم بارها در طول روز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک شما سالم و راضی است و به خوبی رشد می‌کند، رفلاکس دلیلی برای نگرانی نیست و باید بدانید که این عارضه با بزرگتر شدن نوزاد کمتر می‌شود. ادامه داشتن رفلاکس نوزاد پس از 18 ماهگی غیرعادی است.

در موارد نادر، رفلاکس معده نوزاد منجر به کاهش وزن یا رشد می‌شود که از سایر کودکان همسن و هم‌جنس خود عقب می‌ماند. این علائم ممکن است نشان‌دهنده یک مشکل پزشکی باشد. این مشکلات پزشکی ممکن است شامل آلرژی، انسداد در دستگاه گوارش یا بیماری رفلاکس معده به مری شدید (GERD) باشند.

در نوزادان، حلقه عضلانی بین مری و معده هنوز به طور کامل رشد نکرده است. این عضله اسفنکتر تحتانی مری (LES) نامیده می‌شود. هنگامی که LES به طور کامل توسعه نیافته است، به محتویات معده اجازه می‌دهد تا به مری برگردند. با گذشت زمان،LES به طور معمول رشد می‌کند.

برخی از عواملی که در رفلاکس معده نوزاد نقش دارند در نوزادان رایج هستند و اغلب نمی‌توان از آنها اجتناب کرد. اینها شامل دراز کشیدن در بیشتر اوقات و تغذیه با رژیم غذایی کاملاً مایع است. اما گاهی اوقات رفلاکس اسید معده نوزاد می‌تواند ناشی از شرایط خطرناک‌تری باشد، مانند:

  • اسید معده بیش از حد معمول: در این شرایط، معده اسید کافی برای تحریک و آسیب به پوشش مری دارد.
  • تنگی پیلور: یک دریچه عضلانی وجود دارد که به غذا اجازه می‌دهد تا از معده خارج شود و به عنوان بخشی از هضم وارد روده کوچک شود. در تنگی پیلور، این دریچه ضخیم شده و بزرگ‌تر از آنچه که باید می‌شود. به این ترتیب دریچه ضخیم شده غذا را در معده به دام می‌اندازد و مانع از ورود آن به روده کوچک می‌شود.
  • ازوفاژیت ائوزینوفیلیک: نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون در حملاتی به پوشش مری آسیب می‌رسانند. این گلبول سفید ائوزینوفیل نامیده می‌شود.
  • سندرم ساندیفر: این سندرم باعث کج شدن و چرخش نامنظم سر و حرکاتی شبیه تشنج می‌شود. جالب است بدانید که سندرم ساندیفر یکی از عوارض جانبی نادر GERD است.

رفلاکس در نوزادان بسیار شایع است. حدود 50 درصد از نوزادان تا 3 ماهگی حدأقل یک بار در روز علائم رفلاکس مانند تف کردن را نشان می‌دهند. این درصد وقتی نوزادان به 4 ماهگی می‌رسند، حدود 66 درصد خواهد بود. اما در 7 ماهگی، این عدد به 14 درصد کاهش می‌یابد و در 10 تا 14 ماهگی کمتر از 5 درصد است. اکثر نوزادان GER دارند که در سال اول شایع است و جای نگرانی نیست. با این حال، برخی از نوزادان نیز ممکن است مبتلا به GERD باشند.

هنوز اطلاعات دقیقی در دست نیست که دقیقاً چند نوزاد به GERD مبتلا هستند. بسیاری از علائم GERD نزدیک به علائم GER هستند. به عبارت دیگر، علائم مختص GERD نیستند، بلکه می‌توانند به بسیاری از علل یا شرایط احتمالی دیگر اشاره کنند. بنابراین، تشخیص قطعی اینکه آیا نوزاد مبتلا به بیماری رفلاکس معده به مری شدید است یا خیر، می‌تواند دشوار باشد.

با این همه محققان احتمال می‌دهند که کودکانی که شرایط زیر را دارند، احتمال بیشتری می‌رود که مبتلا به GERD باشند:

  • فتق هیاتال داشته باشند.
  • اختلالاتی داشته باشند که بر مغز یا سیستم عصبی آنها تأثیر می‌گذارد.
  • فیبروز کیستیک داشته باشند.
  • صرع داشته باشند.
  • با شرایطی به دنیا بیایند که مری آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
  • آسم داشته باشند.
  • نارس به دنیا بیایند.

رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد؟

رفلاکس نوزاد معمولاً از 2 تا 3 هفتگی شروع می‌شود و در 4 تا 5 ماهگی به اوج خود می‌رسد. اما باید در 9 تا 12 ماهگی کاملاً از بین برود و غیرعادی است که علائم GER در هفته اول زندگی نوزاد یا پس از 6 ماهگی نوزاد شروع شود. پس به طور خلاصه، رفلاکس معده نوزاد معمولاً قبل از 8 هفتگی شروع و تا 1 سالگی بهتر می‌گردد.

اکثر نوزادان در 3 ماه اول زندگی خود چند بار در روز تف می‌کنند. در بیشتر موارد، نوزادان در سن 12 تا 14 ماهگی رشد و نمو خود را پیش می‌برند و GER خود را بهتر می‌کنند. همچنین برای کودکان و نوجوانان 2 تا 19 ساله معمولاً گاهی اوقات GER پیش می‌آید.

علائم رفلاکس معده نوزاد چیست؟

حال که متوجه شدیم رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد، بهتر است به سراغ علائم و نشانه‌های آن برویم. علامت اصلی رفلاکس معده در نوزادان تف کردن یا استفراغ است که پس از شیر خوردن رخ می‌دهد. معمولاً نوزادان کمی تف می‌کنند و طبق معمول به کار خود می‌پردازند. این برای بسیاری از نوزادان در سال اول معمول است. اما علائم اضافی، مانند امتناع از خوردن یا سرفه، می‌تواند نشان دهنده بیماری رفلاکس معده به مری شدید (GERD) باشد.

علائم GER در نوزادان عبارتند از:

  • تف کردن یا استفراغ بعد از تغذیه که معمولاً اندک است.
  • تغذیه‌ای که بیشتر از حد معمول طول بکشد با تف کردن قطع می‌شود.
  • نوزادان مبتلا به GER افزایش وزن طبیعی دارند و به طور کلی در تغذیه مشکلی ندارند.
  • به نظر می‌رسد آن‌ها تحت تاثیر رفلاکس قرار نگرفته‌اند.

علائم GERD در نوزادان عبارتند از:

  • تف کردن یا استفراغ که ممکن است شدید باشد.
  • ناراحتی یا تحریک‌پذیری که ممکن است شامل گریه یا قوس شدن پشت در هنگام تغذیه باشد.
  • امتناع از شیر خوردن از سینه مادر یا نوشیدن از شیشه شیر.
  • افزایش وزن یا رشد نکردنی که مشهود باشد.
  • استفراغ خون
  • مشکل در بلع
  • سرفه
  • خس خس سینه
  • تنفس پر سر و صدا
  • گرفتگی صدا

این علائم می‌تواند به بسیاری از شرایط احتمالی دیگر به جز GERD اشاره کند. اگر هر یک از این علائم را در کودک خود مشاهده کردید، با پزشک اطفال تماس بگیرید.

برای کاهش شدت رفلاکس معده نوزاد چه باید کرد؟

کاهش رفلاکس معده نوزاد به شدت آن بستگی دارد. نوزادان مبتلا به GER نیازی به دارو ندارند. در عوض، آن‌ها ممکن است از تغییرات در روال تغذیه خود بهره‌مند شوند. چنین تغییراتی می‌تواند به نوزادان مبتلا به GERD هم کمک کند، اما این نوزادان گاهی اوقات به دارو نیاز دارند و به ندرت، نوزادان مبتلا به GERD نیاز به جراحی دارند. برخی از راه‌های کاهش GER عبارتند از:

  • استفاده از مکمل‌ها: یکی از راه‌های کاهش شدت رفلاکس معده نوزاد «تغذیه غلیظ شده» است. یعنی شما ماده‌ای را به شیر مادر یا شیر خشک اضافه می‌کنید تا غلیظ‌تر شود. تحقیقات نشان می‌دهد که این نوع درمان، به کاهش علائم قابل مشاهده رفلاکس، مانند تف کردن یا استفراغ کمک می‌کند. همیشه باید قبل از امتحان این نوع مکمل‌ها، با پزشک اطفال صحبت کنید.
  • تغییر الگوی تغذیه: تغذیه بیشتر به کودک، اما هر بار با مقادیر کمتر شیر مادر یا شیر خشک، ممکن است به رفلاکس معده نوزاد کمک کند. اما ضروری است که قبل از انجام چنین تغییراتی با پزشک اطفال صحبت کنید تا مطمئن شوید که کودک هنوز تغذیه کافی دارد.حذف پروتئین شیر گاو: حذف شیر گاو برای نوزادانی که به پروتئین شیر گاو حساسیت دارند تف کردن و استفراغ را نیز کاهش می‌دهد. بنابراین، آنچه مانند رفلاکس به نظر می‌رسد ممکن است در واقع یک آلرژی باشد. ممکن است پزشک اطفال توصیه کند که شیر گاو را به مدت دو هفته حذف کنید تا ببیند آیا علائم بهبود می‌یابند یا خیر. این به آن معناست که اگر خود مادر کودک را تغذیه می‌کند، تمام لبنیات را از رژیم غذایی خود حذف خواهید کند. یا اگر از شیر خشک استفاده می‌کنید، ممکن است لازم باشد نوع دیگری را امتحان کنید.
  • داروها: پزشکان فقط برای نوزادانی که به وضوح مبتلا به GERD هستند و فقط در موارد خاص، دارو تجویز می‌کنند. داروهایی مانند مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)، می‌توانند به مدیریت عوارض GERD، مانند التهاب در مری کودک (ازوفاژیت) کمک کنند. اما آنها با خطرات و عوارض جانبی همراه هستند، بنابراین متخصصین کودک تنها در مواقع ضروری و تا حد امکان برای مدت کوتاهی از آنها استفاده می‌کنند.
  • عمل جراحی: اگر اقدامات دیگر برای درمان GERD یا عوارض آن کافی نباشد، ممکن است جراحی یکی از گزینه‌ها باشد. متخصص گوارش کودکان می‌تواند در مورد گزینه های جراحی، از جمله لاپاراسکوپی با شما صحبت کند. اما باید بدانید که جراحی کودک نیز در موارد بسیار نادری اتفاق می‌افتد.

اما با این همه، فراموش نکنید که برخی از علائم نیازی به راهکار درمانی هم ندارند و با گذشت زمان، به خودی خود بهتر می‌شوند. برای اینکه بدانید رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد می‌تواند به بخش‌های نخستین مقاله حاضر مراجعه کنید.

آیا می‌توان از رفلاکس معده در نوزادان جلوگیری کرد؟

نمی‌توان همیشه از رفلاکس معده در نوزاد جلوگیری کرد. اما برخی تغییرات ساده به کودک شما کمک می‌کند که کمتر تف کند:

  • کودک را در حین و بعد از شیر دادن، تکان دهید تا آروغ بزند. گاز اضافی در شکم کودک می‌تواند باعث تف کردن یا استفراغ شود و آروغ زدن می‌تواند به جلوگیری از این تجمع گازی کمک کند.
  • کودک را حدود 30 دقیقه پس از غذا خوردن در حالت ایستاده نگه دارید.
  • با پزشک اطفال در مورد تغذیه بیش از حد و نحوه جلوگیری از آن صحبت کنید. متخصص اطفال می‌تواند به شما کمک کند تا روش‌های سرعت دادن به شیردهی را بیاموزید تا کودک آنچه را که نیاز دارد، دریافت کند اما بیش از حد سیر نباشد.

چه زمانی برای درمان رفلاکس معده نوزاد باید به پزشک مراجعه کرد؟

حال که دانستید رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد اگر کودک شما هنوز علائم زیر را دارد باید سریعاً با پزشک متخصص اطفال تماس بگیرید:

  • افزایش وزن ندارد.
  • به طور مداوم و به شدت تف می‌کند و باعث می‌شود محتویات معده از دهان پرتاب شود.
  • مایع سبز یا زردی را از خود خارج می‌کند.
  • خون یا محتویات معده را که شبیه تفاله قهوه است بیرون می‌دهد.
  • از شیر خوردن امتناع می‌کند.
  • خون در مدفوع دارد.
  • دچار مشکل در تنفس یا سرفه‌ای است که از بین نمی‌رود.
  • بعد از خوردن غذا به طور غیر عادی تحریک‌پذیر است.
  • انرژی زیادی ندارد.

همانطور که گفته شد، این علائم شامل GERD یا انسداد در دستگاه گوارش بوده و برخی از این علائم نشان‌دهنده شرایط جدی اما قابل درمان است.

جمع‌بندی

در این مقاله توضیح دادیم که رفلاکس معده نوزاد تا چند ماهگی ادامه دارد و چگونه می‌توان علائم آن را کاهش داد. اگر فکر می‌کنید نوزادتان به GERD مبتلا است، حتماً باید با پزشک یا متخصص اطفال کودک صحبت کنید. فراموش نکنید که تنها پزشک می‌تواند تشخیص GERD را تأیید کند. آن‌ها همچنین می‌توانند تغییرات خاصی در سبک زندگی را پیشنهاد کنند که ممکن است به درمان GERD یا رفلاکس اسید کودک شما کمک کند.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

سونامی هزینه‌های بسیار بالای دیابت در راه است/ اثبات ارتباط بین فقر و بیماری قند

سونامی هزینه‌های بسیار بالای دیابت در راه است/ اثبات ارتباط بین فقر و بیماری قند رئیس انجمن دیابت گابریک ایران می‌گوید: موضوع دیابت ورای وزارت بهداشت و یک بحث ملی است و دولت باید به طور جدی و با حساسیت بالا باید پیگیر آن باشد وگرنه در آینده با سونامی هزینه‌های مالی بسیار بسیار بالای ناشی از این بیماری مواجه خواهیم شد که توان پرداخت آن را نخواهیم داشت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا – علیرضا استقامتی در گفت و با خبرنگار حوزه بهداشت و سلامت ایرنا بر این باور است: هزینه‌ای که برای یک فرد دیابتی می‌شود، ۲ تا ۴ برابر یک فرد غیردیابتی است؛ ما با روند فزاینده ابتلا به دیابتی که داریم، قطعا در آینده‌ای نه چندان دور با مشکلات عدیده‌ای در تامین هزینه‌های درمانی و مراقبت از بیماران دیابتی روبرو می‌شویم. چون درمان‌های دیابت در خیلی از مواقع گران قیمت هستند. ضمن این که هزینه عوارض بیماری دیابت هم به آن اضافه می‌شود.
این متخصص غدد می افزاید: فردی که به دیابت مبتلا می‌شود، ممکن است به مشکلات چشمی، قلبی، کلیوی و اندام‌ها هم دچار شود که این‌ها نیاز به بستری شدن در بخش‌ها، آی سی یو، سی سی یو، لیزر درمانی، دیالیز، پیوند عضو و خدایی ناکرده قطع اندام دارد که هزینه‌های بسیار بالایی برای فرد و نظام سلامت خواهد داشت.
متن گفت و گو با این فوق تخصص غدد و استاد دانشگاه تهران در پی می‌آید:
وضعیت دیابت در دنیا و ایران چگونه است؟ بیماری دیابت یک بیماری بسیار شایع است . در دنیا بیش از ۴۶۰ میلیون نفر فرد مبتلا به دیابت وجود دارد که این بر مبنای آمار اطلس دیابت ۲۰۲۱ میلادی است. اکنون یعنی در سال ۲۰۲۴ میلادی قطعا شیوع دیابت در دنیا بیشتر شده است و شاید از نیم میلیارد نفر نیز عبور کرده باشد.
در کشور ما طبق آخرین بررسی ها که مربوط به حدود ۴ سال پیش است، ۷ میلیون دیابتی داشته‌ایم که احتمالا تعدادشان اکنون بیشتر است. البته این روند در تمام دنیا رو به افزایش است. ما نمی‌توانیم این روند را متوقف کنیم بلکه باید تلاش خود را بکنیم که این روند متوقف شود.
ارتباط دیابت با سبک زندگی چیست؟ این بیماری ارتباط خیلی نزدیکی با شیوه و سبک زندگی دارد. برای مثال افرادی که فعالیت فیزیکی ندارند و چاق‌ترند، بیشتر دیابت می‌گیرند. شما در دنیا می‌بینید که شیوع چاقی رو به افزایش و به تبع آن تعداد دیابتی‌ها نیز رو به فزونی گرفته است. متاسفانه شیوه زندگی ما از شیوه زندگی با فعالیت فیزیکی زیاد به شیوه زندگی با فعالیت فیزیکی کم، تبدیل شده است و اغلب به افرادی کم یا بی تحرک تبدیل شده ایم.
در همه دنیا اثبات شده است در مناطقی که فست فودها وجود دارد ، در مقایسه با مناطقی که رستوران‌های معمولی بیشتر است، شیوع دیابت فزونی دارد
تغذیه‌هایمان همه ناسالم است. غذاهایی که خیلی ساده و ارزان در دسترس هستند، به اسم فست فود در سبد تغذیه ما قرار گرفته اند. این غذاها خیلی سریع آماده می‌شوند و بسیار ساده و ارزان در دسترس ما هستند.
در همه دنیا اثبات شده است که در مناطقی که فست فودها وجود دارد در مقایسه با مناطقی که رستوران‌های معمولی بیشتر است، شیوع دیابت فزونی دارد؛ این یک امر مطالعه و اثبات شده است.
در آمریکا در برخی از محلات، اجازه وجود رستوران‌های فست فود را نمی‌دهند. به این دلیل که فست فودها غذاهای بدی هستند چه از نظر مواد اولیه، چه از نظر روغن. طبیعی است که فست فودی که به قیمت ۲ یا ۳ دلار به شما می‌دهند از نظر کیفیت قابل مقایسه با غذای سالم و خوبی که در رستوران ها در قبال پرداخت ۸۰ دلار ارائه می‌شود، نیست.
تغذی..

اطلاعات بیشتر
دیابت

علائم هشدار دهنده قند خون بالا در چهره شما!

علائم هشدار دهنده قند خون بالا در چهره شما! افزایش قند خون نه تنها سلامت داخلی بدن را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند اثرات مشهودی بر چهره داشته باشد. از خشکی و پوسته‌پوسته شدن پوست تا تورم و عفونت‌های پوستی، این علائم هشداردهنده ممکن است نشان‌دهنده مشکلات جدی در کنترل قند خون باشند و نیاز به توجه فوری دارند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از العالم، به گفته دکتر جان کوین عضو کلینیک‌های کوین، علائم آشکار قند خون بالا می‌تواند در صورت شما ظاهر شود.
کوین گفت: پوست بزرگترین عضو بدن است، بنابراین بدیهی است که به ویژه پوست ناحیه صورت تحت تأثیر سطح بالای قند خون قرار گیرد. همانطور که پوسته پوسته شدن پلک‌ها ممکن است نشان دهنده یک عارضه جدی باشد.
او ادامه داد: زانتلاسما نوعی چربی نرم، زرد و چرب است که در زیر پوست شکل می‌گیرد. اغلب این برجستگی‌ها مانند جوش‌ها به نظر می‌رسند، اما تفاوت آن‌ها با جوش‌های معمولی این است که زرد می‌شوند. علاوه بر صورت، این برآمدگی‌ها می‌توانند در باسن، ران، زانو و آرنج نیز ظاهر شوند.
قند خون بالا (هایپرگلیسمی) می‌تواند علائم ظاهری در چهره افراد ایجاد کند. برخی از این علائم هشداردهنده شامل موارد زیر است:
خشکی و پوسته‌پوسته شدن پوست: کم‌آبی بدن ناشی از قند خون بالا ممکن است منجر به خشکی و پوسته‌پوسته شدن پوست صورت شود. تورم صورت: به دلیل عدم تعادل مایعات در بدن، صورت ممکن است متورم و پف‌کرده به نظر برسد. زخم‌های دیر التیام‌یابنده: زخم‌ها و بریدگی‌های کوچک در صورت ممکن است به کندی بهبود یابند، نشانه‌ای از مشکلات در گردش خون و ترمیم بافت‌ها. جوش و عفونت‌های پوستی: قند خون بالا می‌تواند سبب افزایش عفونت‌های پوستی مانند جوش‌ها، آبسه‌ها یا التهاب‌های پوستی شود. پف زیر چشم‌ها: عدم تعادل قند خون می‌تواند باعث پف‌کردگی در ناحیه زیر چشم‌ها شود، که ممکن است با خستگی و بی‌خوابی مرتبط باشد. این علائم هشداردهنده نشانگر نیاز به بررسی قند خون و مدیریت آن برای جلوگیری از عوارض جدی‌تر هستند.
کوین هشدار داد که برچسب‌های پوستی روی پلک‌ها نیز ممکن است نشان دهنده سطح کنترل نشده قند خون باشد. عفونت‌های پوستی، خارش پوست خشک و ناحیه تیره تری از پوست با احساس مخملی از دیگر علائم هشدار دهنده مربوط به پوست است.

اطلاعات بیشتر
دیابت

میوه های ممنوعه برای کودکان مستعد دیابت

میوه های ممنوعه برای کودکان مستعد دیابت کودکانی که مستعد ابتلا به دیابت نوع ۱ هستند و موز، جو و ماست می‌خورند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
در مطالعه‌ای که در موسسه سلامت و رفاه رژیم غذایی فنلاند انجام شده است گندم نیز به عنوان یک عامل خطر برای شکل خودایمنی دیابت تشخیص داده شد. در سوی مقابل سبزیجاتی مانند بروکلی، کلم و گل‌کلم اثر محافظتی دارند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از یورونیوز، پروفسور سووی ویرتانن، محقق در موسسه سلامت و رفاه رژیم غذایی فنلاند که هدایت این تحقیق را بر عهده داشت، در این باره می‌گوید: «این واقعیت که برخی از میوه‌ها حاوی آفت‌کش‌ها هستند ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از آن‌ها باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ می‌شوند، اما برخی دیگر احتمال ابتلا به آن را کم می‌کنند.»
در پژوهش انجام شده ۵ هزار و ۶۷۴ کودک فنلاندی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بودند، از بدو تولد تا سن شش سالگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها نشان داد ۹۴ نفر از این کودکان تا سن شش سالگی به دیابت نوع ۱ و ۲۰۶ نفر دیگر نیز به خودایمنی جزایری مبتلا شدند.
محققان ۳۴ گروه غذایی مختلف را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که هر چه کودکان اغذیه‌هایی مانند موز، جو دوسر یا چاودار (گیاهی از خانواده گندمیان که دانه‌اش برای تهیه آرد و نان استفاده می‌شود) بیشتر مصرف کنند، خطر ابتلا به این بیماری در آن‌ها بیشتر می‌شود.
این یافته ممکن است والدین را گیج کند چرا که به گفته خانم ویرتانن «بسیاری از خوراکی‌هایی که ما پیدا کردیم و با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ و روند بیماری مرتبط هستند، بخشی از یک رژیم غذایی سالم محسوب می‌شوند.»
محققان می‌گویند نظر می‌رسد در سوی مقابل، خوردن توت فرنگی، بلوبری (سیاه‌گیله)، تمشک، انگور فرنگی سیاه و سایر انواع توت‌ها از کودکان در برابر این بیماری محافظت کند. در واقع هرچه این مواد غذایی بیشتر مصرف شوند، خطر ابتلا به دیابت در کودکان پایین‌تر می‌آید.
از آن‌جا که توت‌ها غنی از ترکیبات گیاهی به نام پلی فنول‌ها هستند، تصور می‌شود که می‌توانند التهاب مرتبط با ابتلا به دیابت نوع ۱ را کاهش دهند.
از سوی دیگر، میوه‌ها ممکن است حاوی مواد مضری باشند که در توت‌ها وجود ندارد. به عنوان مثال توت‌ها می‌توانند فاقد آفت‌کش‌هایی باشند که در میوه‌های دیگر یافت می‌شوند.
پژوهشگران با این وجود می‌گویند هنوز زود است که بتوان توصیه‌ای غذایی برای نوزادان یا خردسالان در این خصوص داشت.
دکتر ویرتانن می‌گوید: «تصور می‌شود دیابت نوع ۱ به دلیل ترکیبی از ژنتیک و سایر عواملی که هنوز به طور کامل شناخته نشده‌اند ایجاد می‌شود. اما ما بیشتر از این نمی‌دانیم. هیچ چیزی وجود ندارد که نشان دهد سبک زندگی در این امر نقش دارد.»
نتایج پژوهش تازه قرار است به زودی در نشست سالانه انجمن اروپایی مطالعات دیابت در مادرید ارائه شود.

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *