کودک شما می تواند در رحمتان موسیقی گوش بدهد

به نقل از وات تو اکسپکت، همانطور که به فکر رشد کودک در درون شما عادت می کنید، طبیعی است که با او صحبت کنید، لالایی بخوانید و همسرتان را تشویق کنید تا با شکمتان چت کند.

همه چیز بیهوده نیست: با شروع سه ماهه دوم بارداری، کودک شما می تواند صداهای خارج از بدن شما را تشخیص دهد. صداها، آهنگ‌ها و صداهایی که در رحم می‌شنود، در واقع به او کمک می‌کنند تا به محیطی که در بدو تولد وارد می‌شود عادت کند.

چه زمانی نوزادان در رحم می توانند بشنوند؟

در حدود هفته 18 بارداری، ساختارهای داخل گوش کودک شما به اندازه کافی کامل شده است تا کودک شما شروع به شنیدن صداهای محدود کند. برخی از این صداهایی هستند که حتی ممکن است خودتان متوجه آنها نشوید – غرغر شکم و وزش هوا در داخل و خارج ریه های شما.

در طی چند هفته آینده، کودک شما بیشتر و بیشتر از دنیای بیرون خواهد شنید.

در هفته های 27 تا 30، نوزادان در پاسخ به صداها و سر و صداهایی که داخل رحم فیلتر می شوند، واکنش نشان می دهند.

چه زمانی کودک شما می تواند صدای شما را بشنود؟

هنگامی که باردار هستید، واضح ترین صدایی که کودک شما می تواند تشخیص دهد صدای شماست. بیشتر صدا از طریق هوا و سپس از طریق رحم شما منتقل می شود؛ اما وقتی صحبت می کنید، صدای شما در استخوان ها و بقیه بدن شما طنین انداز می شود و آن را تقویت می کند.

مطالعات نشان داده‌اند که ضربان قلب جنین با شنیدن صدای مادرش افزایش می‌یابد که نشان می‌دهد کودک شما هنگام صحبت کردن هوشیارتر می‌شود. خواندن با صدای بلند، ادامه مکالمات و خواندن آهنگ هایی که در سال های آینده برای کودکتان تکرار خواهید کرد به او کمک می کند تا صدای شما را بشناسد.

نوزادان همچنین یاد می گیرند که صداهای دیگران را که اغلب در رحم می شنوند تشخیص دهند. محققان کشف کرده‌اند که نوزادان به کلمات و صداهایی که روزانه در طول سه ماهه سوم بارداری تکرار می‌شوند، واکنش متفاوتی نسبت به صداهایی که هرگز در دوران بارداری نشنیده‌اند، نشان می‌دهند. بنابراین وقتی شریک زندگی شما با کودک شما صحبت می کند یا برای او آواز می خواند، او نیز آن صدا را یاد می گیرد!

نحوه رشد شنوایی

در حدود هفته ششم بارداری، اگرچه جنین کوچک شما هنوز کوچکتر از یک نخود است، سلول‌های داخل سر در حال رشد او، شروع به مرتب شدن در بافت‌های منحصربه‌فرد کرده‌اند که در نهایت به مغز، صورت، چشم‌ها، گوش‌ها و بینی تبدیل می‌شوند.

تا هفته 9 ، فرورفتگی‌های کوچکی در کناره‌های گردن کودک شما ظاهر می‌شود. اگرچه هنوز در مکان نهایی خود قرار نگرفته‌اند، اما به تدریج به سمت بالا حرکت می‌کنند و تبدیل به گوش‌های کوچک، جمع‌شده و بامزه‌ای می‌شوند که وقتی نوزادتان به دنیا می‌آید به آنها خیره خواهید شد.

در طول سه ماهه اول و دوم بارداری، گوش های کودک به رشد خود ادامه می دهند. گوش داخلی با سلول‌های عصبی در مغز که مسئول پردازش صداها هستند متصل می‌شود و استخوان‌های کوچک گوش میانی (که ارتعاش امواج صوتی را حس می‌کنند) تشکیل می‌شوند.

در هفته 18 بارداری، گوش کودک شما به اندازه کافی رشد کرده است که بتواند صداها را تشخیص دهد. در حدود هفته های 27 تا 30، نوزادان می توانند سر خود را بچرخانند یا به صداهایی که خارج از رحم می شنوند پاسخ دهند.

صداها در داخل رحم چگونه به نظر می رسند؟

صداها در فضای باز به بهترین وجه منتقل می شوند، به همین دلیل است که می توانید صدای فریاد شخصی را در یک زمین باز راحت تر از زمانی که سرتان در استخر زیر آب است بشنوید.

کودک شما زمانی که هنوز در درون شما رشد می کند در معرض هوای آزاد قرار نمی گیرد، مایع آمنیوتیک اطراف او به علاوه تمام لایه های بدن شما و کیسه آمنیوتیک بین او و جهان وجود دارد؛ بنابراین حتی زمانی که گوش های او کاملاً رشد کرده اند، صداهایی که در رحم می شنود خفه می شوند.

این کار را برای سرگرمی امتحان کنید: دست خود را روی دهان خود بگذارید. از شریک زندگی خود بخواهید همین کار را انجام دهد. سپس به گفتگو ادامه دهید. این کم و بیش همان چیزی است که صداها برای کودک شما در رحم به گوش می رسد. متوجه خواهید شد که اگرچه می توانید لحن و زیر و بم یک جمله را تشخیص دهید، ممکن است نتوانید برخی از کلمات را درک کنید.

به همین ترتیب، سعی کنید آهنگی را با دهان پوشانده بخوانید و خواهید شنید که آهنگ با صدای بلند و واضح منتشر می شود، اما شعر نه.

البته هر چه صدا بلندتر باشد، احتمال اینکه کودک شما آن را بشنود بیشتر است. صدای پارس کردن سگ، بوق زدن یا آژیر نسبت به موسیقی پس‌زمینه آرام، متمایزتر به نظر می‌رسد اما این لزوما چیز بدی نیست. صداهایی که کودک شما در داخل رحم به آنها عادت می کند، پس از تولد کمتر احتمال دارد او را مبهوت کنند.

آیا در دوران بارداری باید از صداهای بلند اجتناب کرد؟

در بیشتر موارد، دلیلی برای اجتناب از موقعیت‌های پر سر و صدا وجود ندارد، چه کنسرتی باشد که ماه‌ها پیش‌بینی می‌کردید (اگرچه ممکن است بخواهید از صندلی‌های ردیف جلو صرفنظر کنید) یا یک موسیقی معمولی.

سد فیزیکی مایع آمنیوتیک صداها را خفه می‌کند و باعث می شود صداها کمتر به گوش‌های کودک برسند.

گفته می شود، صدای بلند در دوران بارداری اگر به صورت طولانی مدت تکرار شوند، می تواند به طور بالقوه باعث آسیب رشد یا کاهش شنوایی در کودک در حال رشد در شود.

به طور کلی، این بدان معناست که شما باید از هشت ساعت قرار گرفتن در معرض صداهای بلندتر از 85 تا 90 دسی بل (تصور کنید چمن زنی چه صدایی دارد) یا بیش از دو ساعت در روز صداهای بلندتر از 100 دسی بل خودداری کنید.

به عنوان مثال، اگر برای یک شیفت کامل در یک طبقه کارخانه پر سر و صدا کار می کنید، ارزش دارد که با رئیس خود در مورد امکان انتقال موقت به یک محیط ساکت تر صحبت کنید.

آیا باید موسیقی کلاسیک را برای کودک خود در رحم پخش کنید؟

در حالی که ممکن است شنیده باشید که نواختن موسیقی کلاسیک برای نوزادان در رحم می‌تواند ضریب هوشی آن‌ها را افزایش دهد یا پایه‌ای برای آموزش بهتر به آن‌ها بدهد، هیچ مدرکی وجود ندارد که انجام این کار منجر به تولد موتزارتی دیگر می شود؛ در واقع پخش مداوم موسیقی برای شکم می تواند چرخه خواب کودک شما را مختل کند.

با این اوصاف، قرار دادن آهنگ‌های مورد علاقه‌تان هم ضرری ندارد( چه سونات‌های کلاسیک باشد چه کانتری هونکی یا راک اند رول).کودک شما ممکن است یاد بگیرد که موسیقی را دوست داشته باشد و حتی زمانی که خارج از رحم است با صدای آشنا آرام می گیرد.

اگر مکالمه یک طرفه با کودکتان احساس ناخوشایندی می کند، به یاد داشته باشید که از سه ماهه دوم بارداری، کودک شما واقعاً به کلماتی که شما صحبت می کنید گوش می دهد. بنابراین اگر می‌خواهید تنها نباشید، با کودکتان آواز بخوانید یا با او صحبت کنید و بدانید که او در هر صدایی که ایجاد می کنید یا می شنوید، غوطه‌ور است.