یافته محققان هلندی: شب زنده‌داری با افزایش خطر دیابت نوع ۲ مرتبط است

یافته محققان هلندی: شب زنده‌داری با افزایش خطر دیابت نوع ۲ مرتبط است

محققان هلندی دریافتند که افرادی که شب‌ها دیر به رختخواب می‌روند، تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از کسانی که زودتر می‌خوابند، در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

یافته محققان هلندی: شب زنده‌داری با افزایش خطر دیابت نوع ۲ مرتبط است

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیسن نت، این مطالعه نشان می‌دهد که افزایش خطر دیابت نوع ۲ در شب زنده‌دارها حتی پس از در نظر گرفتن عوامل سبک زندگی ناسالم مانند رژیم غذایی نامناسب، کم‌تحرکی، مصرف الکل، سیگار کشیدن و خواب ناکافی همچنان وجود دارد.

جرون ون درولد، محقق ارشد از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند، توضیح داد: «یکی از دلایل ممکن این است که ریتم شبانه‌روزی بدن در افرادی که دیر به رختخواب می‌روند، با برنامه‌های کاری و اجتماعی جامعه هماهنگ نیست. این ناهماهنگی می‌تواند به اختلالات متابولیک و در نهایت دیابت نوع ۲ منجر شود.»

در این مطالعه، محققان داده‌های سلامتی بیش از ۵۰۰۰ نفر که در تحقیق در حال انجامی درباره تأثیر چربی بدن بر بیماری‌ها شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند. این داده‌ها شامل زمان‌های خواب و بیداری معمول هر فرد و عوامل سبک زندگی مرتبط با خطر دیابت بود.

ون درولد افزود: «مطالعات قبلی نشان داده‌اند که افراد با کرونوتیپ دیرهنگام، که دیر به رختخواب می‌روند و دیرتر بیدار می‌شوند، بیشتر به سبک زندگی ناسالم تمایل دارند. این افراد بیشتر در معرض سیگار کشیدن یا داشتن رژیم غذایی ناسالم هستند که خطر ابتلا به چاقی و اختلالات متابولیک از جمله دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.»

در طول حدود شش سال پیگیری، ۲۲۵ نفر از شرکت‌کنندگان به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند. نتایج نشان داد که شب زنده‌دارها ۴۶ درصد بیشتر از دیگران در معرض دیابت نوع ۲ هستند.

محققان تأکید کردند که خطر ابتلا به دیابت در افرادی که سحرخیز هستند یا الگوهای خواب متوسط دارند، افزایش نمی‌یابد. همچنین، شب زنده‌دارها دارای شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ‌تر و چربی پنهان‌تر در بدن هستند. به عنوان مثال، آن‌ها ۱۴ درصد چربی کبد بیشتری نسبت به افرادی با الگوهای خواب متوسط دارند.

ون درولد گفت: «افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند، به دلیل چربی بدن بالاتر و چربی احشایی بیشتر، در معرض خطر بیشتری برای دیابت نوع ۲ هستند. گام بعدی بررسی این است که آیا تغییر در زمان‌بندی عادات سبک زندگی این افراد می‌تواند بهبود سلامت متابولیک آن‌ها را به همراه داشته باشد یا خیر.»

لطفاامتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *