چای سیاه بهتر است یا چای سبز؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات آنلاین، چای دومین نوشیدنی پرطرفدار جهان پس از آب است و طبق آمار اداره سرشماری ایالات متحده، حدود ۸۰ درصد از خانواده های آمریکایی این نوشیدنی را مصرف می‌کنند که ۸۴درصد سهم چای سیاه و تنها ۱۵درصد سهم چای سبز است. ولی هنوز سوال اساسی اینجاست که کدام یکی از این نوع چای مفیدتر است.

چای سیاه چیست؟

چای سیاه از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس (Camellia sinensis) ساخته می شود که به طور کامل اکسید شده و تخمیر می شود تا طعم متمایز و قوی چای را ایجاد کند. در هنگام اکسیداسیون، برگ ها در معرض هوا قرار می گیرند که رنگ آنها را عمیق تر می کند و طعم آن را تشدید می کند. از آنجا می توان برگ ها را به همان شکلی که هست رها کرد، یا حرارت داد، خشک کرد و له کرد تا چای سیاه درست شود. این فرآیند منجر به یک چای تیره رنگ با طعم قوی و گاهی تلخ می شود.

چای سبز چیست؟

چای سبز نیز از برگ‌های گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می شود، اما در آن از برگ های جوان و تخمیر نشده استفاده می شود. برخلاف چای سیاه، برگها به سرعت تحت حرارت قرار می گیرند، فرآوری شده و رنده می‌شوند، بدون اینکه تحت اکسیداسیون قرار گیرند.

تفاوت های تغذیه ای

چای سیاه و سبز دارای مواد مغذی تقریبا مشابهی هستند، زیرا هر دو حاوی کافئین، آنتی اکسیدان و سایر مواد مغذی گیاهی هستند. تفاوت های اولیه تغذیه ای بین چای سیاه و سبز ناشی از روش های فرآوری و اکسید شدن آنهاست.در حالی که چای سیاه و سبز هر دو حاوی مقادیر مشابهی از پلی فنول ها هستند، انواع فلاونوئیدها یا فیتونوترینت‌ها در هر چای کمی متفاوت است. هر دو چای سیاه و سبز تقریباً بدون کالری هستند و حاوی مقادیر قابل توجهی کافئین هستند.

فواید چای سیاه

با توجه به این واقعیت که چای سیاه به طور کلی بیشتر از چای سبز خود مصرف می شود، مهم است که فواید سلامت منحصر به فردی را که این دم کرده نیز ارائه می دهد، روشن کنیم.

چای سیاه و مدیریت وزن

مطالعه ای در سال ۲۰۱۶ که در مجله Molecules منتشر شد، نشان داد که پلی فنول‌های چای سیاه می‌توانند برای کاهش وزن موثرتر از پلی‌فنول‌های چای سبز باشند. با این حال، بیشتر این تحقیقات با استفاده از مدل‌های حیوانی انجام شده است، به این معنی که ما نمی‌توانیم به طور کامل مزایای آن را برای انسان تعمیم دهیم.

فواید چای سیاه در التهاب و دیابت

یک بررسی در سال ۲۰۱۹ که در مجله بین المللی علوم سلامت منتشر شد، نگاه گسترده تری به اثرات مفید چای سیاه ارائه کرد و به خواص ضد التهابی آن و حمایت از مدیریت دیابت اشاره کرد. اگر چه چای سبز دارای اثرات ضد التهابی نیز می باشد، چای سیاه حاوی سطوح بالاتری از تافلاوین است که ممکن است محافظت آنتی اکسیدانی قوی تری ارائه دهد. این تافلاوین‌ها به خنثی کردن رادیکال های آزاد در بدن کمک می کنند و به طور بالقوه التهاب را کاهش می دهند و سلامت قلب را ارتقا می دهند.

فواید چای سبز

در حالی که چای سبز دارای خواص ضدالتهابی همراه چای سیاه است، به نظر می رسد فواید برجسته آن در سال های اخیر نقشی است که در درمان‌ و پیشگیری از سرطان دارد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ که در مجله بین‌المللی علوم مولکولی منتشر شد، بررسی کرد که چرا مواد و عناصر درون چای سبز مثل اپی گالوکاتچین و اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارند.

محققان دریافتند این ترکیبات رادیکال های نیتروژن و اکسیژن آزاد را خنثی کنند، التهاب را کاهش دهند و باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. اثرات پلی فنول‌های چای سبز بر توقف رشد سلول های سرطانی و کاهش خطر ابتلا به سرطان در زمینه سرطان های پروستات، پانکراس، سینه و معده ثابت شده است. البته چای سبز نمی‌تواند جایگزین درمان‌های دارویی مانند شیمی درمانی در درمان سرطان شود ولی عامل اصلی پیشگیری از سرطان است.

سخن آخر: چای سیاه در مقابل چای سبز: کدام مفیدتر است؟

پاسخ دقیقی برای این سوال وجود ندارد. ممکن است به نظر برسد که چای سبز در سرفصل های بیشتر در مورد مزایای سلامتی آن قرار می گیرد، دهه ها تحقیق نشان داده است که چای سیاه مزایای قابل توجهی دارد.

مهمترین چیزی که باید به آن توجه داشت این است که هر دو چای دارای فوایدی هستند و به راحتی می‌توانند در یک رژیم غذایی متعادل و سالم قرار گیرند.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

روش درمانی جدید؛ معجزه ای برای بیماران دیابتی

روش درمانی جدید؛ معجزه ای برای بیماران دیابتی یک روش درمانی جدید می‌تواند برای نزدیک به نیم میلیارد نفر در سراسر جهان که در حال حاضر با دیابت نوع ۲ زندگی می‌کنند، متحول کننده باشد و نیاز آنها به تزریق انسولین را از بین ببرد. در یک مطالعه که نتایج آن به تازگی منتشر شده است، ۸۶ درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که با روش جدیدی تحت درمان قرار گرفتند، در طول یک مطالعه دو ساله، دیگر نیازی به تزریق انسولین نداشتند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق، در یک مطالعه که نتایج آن به تازگی منتشر شده است، ۸۶ درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که با روش جدیدی تحت درمان قرار گرفتند، در طول یک مطالعه دو ساله، دیگر نیازی به تزریق انسولین نداشتند. این مطالعه به رهبری دکتر سلین بوش(Celine Busch)، محقق مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام، انجام شد. این مطالعه با یک گروه کوچک متشکل از ۱۴ شرکت کننده در سنین بین ۲۸ تا ۷۵ سال انجام شد که به مدت ۲۴ ماه تحت نظر بودند.
به نقل از نیواطلس، دیابت نوع ۲ یک بیماری مزمن است که بر روشی که بدن قند خون یا گلوکز را پردازش می‌کند، تأثیر می‌گذارد. بدن یا در برابر انسولین مقاومت می‌کند یا به اندازه کافی آن را تولید نمی‌کند که این منجر به گردش بیش از حد گلوکز در جریان خون می‌شود.سطح بالای قند خون می‌تواند منجر به طیف وسیعی از اختلالات شود: بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، مشکلات بینایی، آسیب عصبی و حتی مشکلات پا که در نهایت باعث قطع عضو می‌شود.
بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است بتوانند این بیماری را از طریق رژیم غذایی و ورزش مدیریت کنند اما اگر این کافی نباشد، ممکن است به داروها یا انسولین درمانی برای تنظیم قند خون و جلوگیری از عوارض نیازمند باشند. در حالی که انسولین به طور کلی کار می‌کند، می‌تواند منجر به عوارض جانبی از جمله افزایش وزن شود. به علاوه، بسته به اینکه در کجای جهان زندگی می‌کنید، انسولین می‌تواند هزینه‌های گوناگونی داشته باشد.در این مطالعه جدید، دکتر بوش روشی به نام سلول‌سازی مجدد از طریق درمان الکتروپوریشن یا ReCET را انجام داد.
الکتروپوریشن یک عمل آندوسکوپی است که در آن از پالس‌های الکتریکی کنترل شده برای «ایجاد حفره‌های کوچک و غیرقابل برگشت در غشای سلولی» استفاده می‌شود و معمولا برای تسهیل انتقال دی‌ان‌ای به سلول‌ها استفاده می‌شود. در اینجا، از آن برای بهبود حساسیت بدن به انسولین استفاده شده است.در حالی که ثابت شده است که این درمان حساسیت بدن به انسولین تولید شده را افزایش می‌دهد اما مکانیسم دقیق پشت آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
پس از انجام آندوسکوپی، شرکت‌کنندگان به مدت دو هفته از یک رژیم غذایی مایع هم‌کالری پیروی کردند. آنها سپس یک دوره هفتگی داروی سماگلوتید را شروع کردند که برای درمان دیابت نوع ۲ با کنترل قند خون تجویز می‌شود.در پیگیری‌های ۶ و ۱۲ ماهه، ۱۲ نفر از ۱۴ شرکت کننده دیگر نیازی به انسولین درمانی نداشتند. آنها در ۲۴ ماهگی نیز به آن نیاز نداشتند. بر اساس این خبر، هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نشده است. و تنها یک بیمار به دلیل حالت تهوع نتوانست حداکثر دوز سماگلوتید را تحمل کند.
دکتر بوش خاطرنشان کرد که این نتایج نشان می‌دهد که ReCET یک روش ایمن و امکان‌پذیر است که وقتی با سماگلوتید ترکیب شود، می‌تواند به طور موثر نیاز به انسولین درمانی را از بین ببرد.دکتر بوش می‌گوید که تیم تحقیقاتی او کارآزمایی‌های تصادفی بزرگ‌تر را برای تایید یافته‌های این مطالعه انجام خواهند داد. با توجه به اینکه این آزمایش اولیه..

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *