غذاهایی که نباید با معده خالی بخورید

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت تبیان، صبحانه وعده غذایی است که معمولاً با معده خالی مصرفش می‌کنیم و فقط سالم‌بودن غذا نیست که اهمیت دارد. بلکه هدف این است که بدانیم چگونه از غذایی که می‌خوریم بهترین بهره را ببریم و به گوارش و جذب غذا کمک کنیم تا مواد مغذی آن به بهترین شکل به بدنمان برسد.

آبمیوه‌ها

برای بعضی‌ها، آبمیوه پای ثابت رژیم غذایی است. اما آبمیوه با معده خالی می‌تواند فشار بسیار زیادی به پانکراس یا لوزالمعده وارد کند. قند آبمیوه که به‌صورت فروکتوز است می‌تواند بر کبد نیز تأثیر منفی بگذارد.
شاید آبمیوه انتخاب سالمی به نظر برسد؛ اما شواهد علمی نشان می‌دهند طی فرایند آب‌گیری میوه‌ها، فیبرهای سالمی که در پالپ و پوست میوه وجود دارند جدا می‌شوند. این اتفاقی که برای فیبر میوه می‌افتد باعث بالارفتن بیشتر قند خون شما نسبت به زمانی می‌شود که خود میوه را به‌صورت کامل می‌خورید؛ بنابراین خوردن آبمیوه می‌تواند شما را مستعد دیابت یا کلسترول بالا کند.

مرکبات

میوه‌های مرکباتی مانند پرتقال و گریپ‌فروت و گوآوا هر چند ویتامین C بالایی دارند اما می‌توانند تولید اسید را در معده افزایش دهند و ریسک گاستریت و زخم معده را بالا ببرند. میزان بالای فیبر و فروکتوز موجود در میوه‌های مرکباتی، درصورتی‌که با معده خالی مصرفشان کنید، می‌تواند سیستم گوارشتان را کُند کند. توصیه می‌کنیم این میوه‌ها را بعد از صبحانه مصرف کنید.

قهوه

متأسفانه این نوشیدنی محبوب و پرطرفدار اگر با معده خالی مصرف شود می‌تواند موجب اسیدی شدن معده شود، زیرا تولید هیدروکلریک‌اسید را در سیستم گوارش افزایش می‌دهد که عاملی برای گاستریت خواهد بود.
هرچند موز به‌طورکلی میوه‌ای سالم و بسیار مفید است؛ اما برخی از افراد اگر با معده خالی موز بخورند به دلیل پتاسیم و منیزیم زیاد موجود در موز دچار ناراحتی معده خواهند شد

چای

چای هم مثل قهوه، یک نوشیدنی بسیار پرطرفدار خصوصاً برای صبحانه است. اما مطالعات نشان می‌دهند نوشیدن چای با معده خالی در برخی افراد می‌تواند سبب تحریک معده شود. مصرف چای با معده خالی ممکن است باعث تهوع و سوزش معده شود و دلیلش هم تانین موجود در چای می‌باشد.

غذاهای تند و پرادویه

هرگز برای صبحانه غذای تند و ادویه‌دار نخورید. چون مخاط معده تحریک شده و احساس ناراحتی به شما می‌دهد و بر گوارشتان اثر منفی می‌گذارد.

غذاهای چرب

غذاهای سرخ شده و چرب گزینه‌های خوبی برای صبحانه نیستند. محتوای زیاد چربی در غذا می‌تواند برای معده‌ای که خالی بوده، نفخ و احساس بدهضمی ایجاد کرده و باعث بی‌حالی شود.

نوشابه‌های گازدار

نوشابه‌های گازدار و سودا باعث نفخ در گوارش می‌شوند و احساس ناراحتی به شما می‌دهند. ضمناً قند بالای موجود در این نوشیدنی‌ها باعث افزایش فوری قند خون شده و به دنبال آن، افت ناگهانی قند خون و احساس بی‌حالی و بی انرژی بودن اتفاق خواهد افتاد.

نان‌های شیرین و غلات صبحانه شیرین

نان‌های شیرین و فانتزی، انواع کیک و دونات و غلات فوری و شیرین گوناگونی که برای صبحانه وجود دارند می‌توانند یک انرژی فوری به شما بدهند، اما این مواد غذایی اغلب پُر از قندهای تصفیه شده‌اند. این خوراکی‌های شیرین می‌توانند سطح قند خون را ناگهان بالا ببرند و متعاقباً با افت ناگهانی، احساس بی‌حالی و خستگی به شما بدهند.

موز

هرچند موز به‌طورکلی میوه‌ای سالم و بسیار مفید است؛ اما برخی از افراد اگر با معده خالی موز بخورند به دلیل پتاسیم و منیزیم زیاد موجود در موز دچار ناراحتی معده خواهند شد.

ماست

مصرف محصولات تخمیری شیر مانند ماست با معده خالی باعث می‌شود باکتری‌های اسیدلاکتیک موجود در ماست به دلیل بالابودن سطح اسید معده خالی، بی‌اثر شوند. ضمناً به‌خاطر بالابودن سطح اسید، معده هیدروکلریک تولید می‌کند که باعث اسیدیته محیط معده می‌شود.

سالاد

سبزیجات خام مورد مصرف در سالادها می‌توانند برای ناهار انتخاب بهتری باشند. سبزیجات خام پُر از فیبر هستند که می‌تواند فشار زیادی به معده خالی وارد کرده و باعث شکم‌درد و نفخ شود. مثلاً گوجه‌فرنگی حاوی تانیک اسید است که در تماس با آنزیم‌های گوارشی در معده می‌تواند ناراحتی‌هایی در معده ایجاد نماید.

خیار

معده شما در ابتدای روز نمی‌تواند به‌اندازه کافی آنزیم تولید کند. در نتیجه واردکردن خیار به معده خالی کار معده را برای هضم خیار سخت می‌کند و باعث ناراحتی معده می‌شود. خیار را به‌عنوان میان‌وعده یا بعد از ناهار مصرف کنید.

فرآورده‌های لبنی

محصولات لبنی مطمئناً بدترین غذاها برای معده خالی نیستند؛ اما اگر می‌خواهید در صبحانه لبنیات هم مصرف کنید به مقدار کم مصرف کنید. زیرا همان‌طور که در مورد ماست گفتیم، باکتری‌های مفید موجود در لبنیات به‌واسطه اسید معده خالی تخریب می‌شوند.

توصیه‌های پایانی

خیلی خوب است که روزتان را با یک لیوان آب ولرم شروع کنید تا کمک اساسی به شروع گوارشتان کنید. صبحانه‌ای که می‌خورید باید شامل پروتئین و فیبر و چربی‌های سالم باشد تا یک انرژی یکنواخت به شما بدهد.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟ تحقیقات اخیر درباره تأثیر آسپرین بر کاهش قند خون در دیابت نوع ۲ همچنان در حال بررسی است. برخی مطالعات جدید ممکن است تأثیر محدود آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و نشان دهند که استفاده عمومی از آن به عنوان درمان دیابت نوع ۲ مناسب نیست.
تحقیقات جدید نشان داده است که داروی آسپرین به کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم منجر می‌شود.بر پایه این گزارش‌،‌ در این تحقیقات، محققان دریافتند که تجویز مسکن درد باعث کاهش التهاب همراه با دیابت نوع 2 می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز اما این دارو عوارض جانبی ناخواسته‌ای‌ دارد که می‌تواند توانایی‌های بالقوه خود را در درمان دیابت ایجاد کند.
دکتر «استیون شوئلسون»، پروفسور پزشکی در دانشکده «هاروارد» در «بوستون» گفت: این آزمایش یک آزمایش احتمالاً مختص داروهای خیلی قدیمی است که به دلیل قدیمی بودنشان در غرب استفاده می‌شده است که هیچ کار آزمایی بالینی بر روی آن وجود نداشته است.
در این تحقیقات 286 نفر بین 18 و 75 ساله مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند.
در شروع این تحقیقات سطح قندخون شرکت‌کنندگان بیش از چند ماه بین 7 تا 9.5 درصد بود؛ انجمن دیابت آمریکا به طور کلی سطح زیر 7 درصد را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.
محققان اشاره کردند که داوطلبان به طور تصادفی 48 هفته از داروهای مسکن با دوز 3.5 گرم در هر روز یا یک قرص دارونما را تعیین کردند.
بیش از 48 هفته، افرادی که دارو مصرف کرده بودند سطح A1C خون آنها در مقایسه با افرادی که از دارونما استفاده کرده بودند،‌ کمتر شد.
شوئلسون گفت: اغلب افرادی که دچار سندرم متابولیک-گروهی از عوامل خطر (از جمله دیابت نوع 2) برای بیماری‌های قلبی و عروقی – اغلب در برابر التهاب تعداد سلولهای سفید خون طبیعی بالاتری را نشان می‌دهند.
در این مطالعه، افرادی که داروی مسکن مصرف کرده بودند شاهد کاهش تعداد سلول‌های سفید خون بوده‌اند.
این مطلب که مدتها پیش منتشر شده بود در سال 1403 از سوی سلامت نیوز مورد بررسی مجدد قرار گرفت . نتایج زیر حاصل شد :
تحقیقات اخیر در زمینه تأثیر داروی آسپرین بر کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین عوارض جانبی آن همچنان در حال بررسی و ارزیابی است. اطلاعات موجود درباره این موضوع شامل یافته‌های قبلی و تحقیقات جدید است که به شرح زیر است:
برخی از مطالعات جدیدتر ممکن است تأثیرات محدودی از آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و ممکن است نشان دهند که استفاده گسترده از آسپرین به عنوان یک درمان برای دیابت نوع 2 مناسب نیست.
مطالعاتی که پیشتر منتشر شده‌اند، از جمله مطالعه‌ای که به تاریخ 2 ژوئیه منتشر شده، نشان داده‌اند که آسپرین، به عنوان یک داروی ضد التهاب، ممکن است تأثیراتی در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. این مطالعات نشان داده‌اند که آسپرین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که ممکن است به کاهش قند خون کمک کند.
با این حال، آسپرین به‌طور کلی به عنوان یک داروی ضد التهاب و مسکن، عوارض جانبی دارد که ممکن است بر روی توانایی آن در درمان دیابت تأثیر منفی بگذارد. از جمله عوارض جانبی شناخته‌شده آسپرین می‌توان به مشکلات گوارشی، خون‌ریزی و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد.
برای اطلاعات به‌روزتر و مشاوره‌های دقیق‌تر، توصیه می‌شود با پزشک یا متخصص دیابت مشورت کنید. آنها می‌توانند اطلاعاتی درباره جدیدترین تحقیقات و دستورالعمل‌های درمانی را ارائه دهند که بر اساس وضعیت خاص هر بیمار تنظیم شده است.
در مج..

اطلاعات بیشتر
دیابت

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند مطالعه جدید از تأثیرات نگران‌کننده دیابت بر سلامت مغز خبر می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید بر اساس اسکن‌های MRI نشان داده است که دیابت می‌تواند مغز را تا چهار سال پیرتر از سن واقعی فرد کند. به گزارش مدیسن نت، محققان سوئدی با تجزیه و تحلیل داده‌های MRI از بیش از ۳۱ هزار فرد در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال، به این نتیجه رسیده‌اند که دیابت و پیش دیابت تأثیرات قابل توجهی بر پیری مغز دارند.
«ابیگیل داو»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، هشدار داد که وجود مغزی مسن‌تر از سن تقویمی ممکن است نشان‌دهنده انحراف از روند طبیعی پیری و یک علامت اولیه برای زوال عقل باشد. او افزود: «با این حال، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تواند به جلوگیری از پیری زودرس مغز کمک کند.»
مطالعه نشان داد که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، میانگین سنی مغزشان ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از افراد بدون دیابت است، و کسانی که دیابت آن‌ها به خوبی کنترل نمی‌شود، مغزشان به طور متوسط چهار سال بزرگ‌تر از همتایان سالم خود است. همچنین، افرادی که از نظر بدنی فعال بوده و از مصرف سیگار و الکل خودداری می‌کنند، کمتر به پیری زودرس مغز دچار می‌شوند.
داو گفت: «شیوع دیابت نوع ۲ در حال افزایش است و امیدواریم این تحقیقات به پیشگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل در افرادی که به دیابت و پیش دیابت مبتلا هستند، کمک کند.»

اطلاعات بیشتر
دیابت

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟ انسولین می‌تواند بخش مهمی در روند مدیریت بیماری دیابت باشد اما بیماران ممکن است تمام نکات درباره مصرف موثر این دارو را ندانند. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اطلاعات و نکات زیادی در مورد استفاده از انسولین ارائه کرده است.
انسولین، که برای مدیریت قند خون در دیابت ضروری است، به طور معمول به صورت تزریقی مصرف می‌شود، زیرا اگر به صورت قرص مصرف شود، در طول فرآیند هضم تجزیه می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل، انسولین باید به زیر پوست تزریق شود تا بتواند به درستی به جریان خون وارد شود و عملکرد خود را داشته باشد.
با توجه به نوع و نیاز بیمار، انسولین در انواع مختلفی موجود است:
انسولین سریع‌الاثر: حدود ۱۵ دقیقه پس از تزریق شروع به کار می‌کند، در حدود یک تا دو ساعت به اوج خود می‌رسد و اثر آن بین دو تا چهار ساعت ادامه دارد.
انسولین منظم یا کوتاه‌الاثر: معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق به جریان خون می‌رسد، دو تا سه ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و بین سه تا شش ساعت مؤثر است.
انسولین با اثر متوسط: معمولاً دو تا چهار ساعت پس از تزریق شروع به کار می‌کند، چهار تا ۱۲ ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت مؤثر است.
انسولین طولانی‌الاثر: چند ساعت پس از تزریق به جریان خون می‌رسد و تأثیر آن می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد.
انسولین فوق‌العاده طولانی‌الاثر: در حدود شش ساعت شروع به کار می‌کند، به اوج نمی‌رسد و می‌تواند تا ۳۶ ساعت یا بیشتر دوام بیاورد.
در سال ۲۰۱۵، انسولین استنشاقی به نام «Afrezza» در ایالات متحده معرفی شد. این نوع انسولین به سرعت در ابتدای هر وعده غذایی عمل می‌کند و می‌تواند توسط بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ استفاده شود. با این حال، باید توجه داشت که انسولین استنشاقی جایگزین انسولین طولانی‌الاثر نمی‌شود.
انسولین‌ها در قدرت‌های مختلف موجود هستند، و رایج‌ترین قدرت مورد استفاده در ایالات متحده U-100 است، به این معنی که دارای ۱۰۰ واحد انسولین در هر میلی‌لیتر مایع است. این تنوع در نوع و قدرت انسولین به بیماران کمک می‌کند تا درمان متناسب با نیازهای فردی خود را دریافت کنند.

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *