برای دفع ادرار باید تامپون را خارج کرد؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث، تامپون ها خون قاعدگی شما را هر ماه جذب میکنند.

اصول زیادی در مورد بهداشت تامپون وجود دارد: از اینکه چند بار باید تامپون خود را عوض کنید تا اینکه آیا می توانید در حین استفاده از آن شنا کنید یا نه.

به طور طبیعی، بسیاری از مردم تعجب می‌کنند که آیا می‌توانند هنگام استفاده از تامپون ادرار کنند یا اینکه باید آن را درست قبل یا بعد از ادرار کردن خارج کنند. اما پاسخ کوتاه این است که دفع ادرار و مدفوع در حین استفاده از تامپون کاملاً ایمن است.
 

چرا می توان با تامپون ادرار و مدفوع کرد؟

خون قاعدگی شما از همان ناحیه ادرار خارج نمی شود. در طول چرخه قاعدگی، خون از رحم شما خارج می شود، از طریق دهانه رحم جریان می یابد، و در نهایت از طریق دهلیز – بافت اطراف دهانه واژن که بخشی از لابیا مینور (چین های داخلی فرج) را تشکیل می دهد، از بدن شما خارج می شود. 

در همین حال، هنگامی که ادرار می کنید، یک لوله کوچک به نام مجرای ادرار، ادرار را از مثانه خارج می کند. این بدان معنی است که ادرار در استفاده از تامپون شما تداخلی ایجاد نمی کند یا برعکس.
 

آیا ادرار کردن با تامپون بهداشتی است؟

ادرار اغلب استریل است. این بدان معنی است که به احتمال زیاد در صورت تماس با تامپون شما خطر عفونت را افزایش نمی دهد. اگر ترجیح می دهید تامپون خود را خیس نکنید، فقط در حین ادرار کردن، نخ را به کناری ببرید.

با این حال، اگر در حال حاضر عفونت مجاری ادراری (UTI) دارید، استفاده از تامپون ایده خوبی نیست. باکتری موجود در ادرار ممکن است به تامپون شما نفوذ کند و باعث گسترش یا بدتر شدن عفونت شود.

همچنین، اگر تامپون یا نخ تامپون شما مدفوع شما را لمس کند ممکن است دچار عفونت شوید. با این حال، تنها با استفاده از تامپون هنگام رفتن به حمام، خطر نسبتاً کمی وجود دارد.
 

نحوه استفاده صحیح از تامپون

تامپون ها برای اکثر افراد بی خطر و موثر هستند، اما اگر به درستی از آنها استفاده نکنید، می توانند خطراتی را ایجاد کنند. این چند نکته را در حین استفاده از تامپون به خاطر بسپارید:

  • فقط از تامپون های یکبار مصرف استفاده کنید که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده است. از تامپون های قابل استفاده مجدد خودداری کنید، زیرا خطر عفونت و سایر مشکلات سلامتی را افزایش می دهند.
  • دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید تا بدانید چگونه تامپون را به درستی وارد کنید.
  • هر بار بیش از هشت ساعت از تامپون استفاده نکنید. 
  • تامپون خود را در صورت بروز علائمی مانند تب یا علائم واکنش آلرژیک فورا خارچ کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. 
  • از تامپون کم جذب استفاده کنید. استفاده از تامپون های با قابلیت جذب بالاتر در مواقعی که به آنها نیاز ندارید ممکن است منجر به عوارض شود. 
  • هرگز تامپون را داخل توالت نکشید.
  • هر چند وقت یکبار تامپون خود را عوض کنید.

عدم تغییر تامپون به اندازه کافی می تواند منجر به وضعیتی به نام سندرم شوک سمی (TSS) شود. TSS نادر است، اما در موارد شدید می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر درمان نشود، می تواند منجر به نارسایی کلیه شود.

علائم TSS عبارتند از:

  • تب شدید ناگهانی
  • غش کردن
  • سرگیجه
  • بثورات پوستی
  • حالت تهوع
  • استفراغ کردن 
  • اسهال

برای جلوگیری از سندرم شوک سمی و سایر عوارض سلامتی، باید هر چهار تا هشت ساعت یکبار تامپون خود را تعویض کنید. اگر تامپون خود را در عرض هشت ساعت کاملا آغشته به خون نکردید، از تامپون با جذب کمتر استفاده کنید.
 

تامپون خود را تمیز نگه دارید

تمیز نگه داشتن تامپون برای جلوگیری از عفونت، تحریک و سایر عوارض بسیار مهم است. در اینجا چند راه برای حفظ تامپون از باکتری توضیح داده شده است:

  • قبل و بعد از گذاشتن یا برداشتن تامپون دست های خود را با آب و صابون بشویید.
  • قبل و بعد از استفاده از دستشویی دست های خود را بشویید.
  • از تامپون های معطر و سایر محصولات قاعدگی  معطر خودداری کنید.
  • در حالی که تامپون دارید، لباس های گشاد، قابل تنفس و راحت بپوشید. از لباس های تنگ و لباس زیر جذب دوری کنید.
  • هنگام استفاده از دستشویی، همیشه از جلو به عقب بدن خود را پاک کنید. 
  • هنگام استحمام یا دوش گرفتن، فرج خود را به طور مرتب با آب بشویید.دوش واژینال نگیرید و از چیزی غیر از آب برای تمیز کردن آن استفاده نکنید.

در آخر

بسیاری از افرادی که عادت ماهانه دارند از خود می پرسند که آیا در حین قرار دادن تامپون، ادرار کردن بی خطر است یا خیر. به طور معمول، ادرار کردن با تامپون کاملاً بی خطر است. ادرار از مثانه می آید، در حالی که خون قاعدگی از رحم می آید و قبل از خروج از بدن شما از طریق دهانه رحم جریان می یابد. 

با این حال، در هنگام ابتلا به عفونت ادراری – یا اگر فکر می کنید ممکن است به آن مبتلا باشید، باید از استفاده از تامپون خودداری کنید. در عوض، نوار بهداشتی استفاده کنید. اگر علائم شما ادامه یافت، برای آزمایش UTI به یک پزشک زنان مراجعه کنید.

لطفاامتیاز دهید
دیابت

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟

مصرف داروهای مسکن برای دیابتی‌ها مفید است؟ تحقیقات اخیر درباره تأثیر آسپرین بر کاهش قند خون در دیابت نوع ۲ همچنان در حال بررسی است. برخی مطالعات جدید ممکن است تأثیر محدود آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و نشان دهند که استفاده عمومی از آن به عنوان درمان دیابت نوع ۲ مناسب نیست.
تحقیقات جدید نشان داده است که داروی آسپرین به کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم منجر می‌شود.بر پایه این گزارش‌،‌ در این تحقیقات، محققان دریافتند که تجویز مسکن درد باعث کاهش التهاب همراه با دیابت نوع 2 می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز اما این دارو عوارض جانبی ناخواسته‌ای‌ دارد که می‌تواند توانایی‌های بالقوه خود را در درمان دیابت ایجاد کند.
دکتر «استیون شوئلسون»، پروفسور پزشکی در دانشکده «هاروارد» در «بوستون» گفت: این آزمایش یک آزمایش احتمالاً مختص داروهای خیلی قدیمی است که به دلیل قدیمی بودنشان در غرب استفاده می‌شده است که هیچ کار آزمایی بالینی بر روی آن وجود نداشته است.
در این تحقیقات 286 نفر بین 18 و 75 ساله مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند.
در شروع این تحقیقات سطح قندخون شرکت‌کنندگان بیش از چند ماه بین 7 تا 9.5 درصد بود؛ انجمن دیابت آمریکا به طور کلی سطح زیر 7 درصد را برای بزرگسالان توصیه می‌کند.
محققان اشاره کردند که داوطلبان به طور تصادفی 48 هفته از داروهای مسکن با دوز 3.5 گرم در هر روز یا یک قرص دارونما را تعیین کردند.
بیش از 48 هفته، افرادی که دارو مصرف کرده بودند سطح A1C خون آنها در مقایسه با افرادی که از دارونما استفاده کرده بودند،‌ کمتر شد.
شوئلسون گفت: اغلب افرادی که دچار سندرم متابولیک-گروهی از عوامل خطر (از جمله دیابت نوع 2) برای بیماری‌های قلبی و عروقی – اغلب در برابر التهاب تعداد سلولهای سفید خون طبیعی بالاتری را نشان می‌دهند.
در این مطالعه، افرادی که داروی مسکن مصرف کرده بودند شاهد کاهش تعداد سلول‌های سفید خون بوده‌اند.
این مطلب که مدتها پیش منتشر شده بود در سال 1403 از سوی سلامت نیوز مورد بررسی مجدد قرار گرفت . نتایج زیر حاصل شد :
تحقیقات اخیر در زمینه تأثیر داروی آسپرین بر کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و همچنین عوارض جانبی آن همچنان در حال بررسی و ارزیابی است. اطلاعات موجود درباره این موضوع شامل یافته‌های قبلی و تحقیقات جدید است که به شرح زیر است:
برخی از مطالعات جدیدتر ممکن است تأثیرات محدودی از آسپرین بر قند خون را تأیید یا رد کنند و ممکن است نشان دهند که استفاده گسترده از آسپرین به عنوان یک درمان برای دیابت نوع 2 مناسب نیست.
مطالعاتی که پیشتر منتشر شده‌اند، از جمله مطالعه‌ای که به تاریخ 2 ژوئیه منتشر شده، نشان داده‌اند که آسپرین، به عنوان یک داروی ضد التهاب، ممکن است تأثیراتی در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد. این مطالعات نشان داده‌اند که آسپرین می‌تواند التهاب را کاهش دهد که ممکن است به کاهش قند خون کمک کند.
با این حال، آسپرین به‌طور کلی به عنوان یک داروی ضد التهاب و مسکن، عوارض جانبی دارد که ممکن است بر روی توانایی آن در درمان دیابت تأثیر منفی بگذارد. از جمله عوارض جانبی شناخته‌شده آسپرین می‌توان به مشکلات گوارشی، خون‌ریزی و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد.
برای اطلاعات به‌روزتر و مشاوره‌های دقیق‌تر، توصیه می‌شود با پزشک یا متخصص دیابت مشورت کنید. آنها می‌توانند اطلاعاتی درباره جدیدترین تحقیقات و دستورالعمل‌های درمانی را ارائه دهند که بر اساس وضعیت خاص هر بیمار تنظیم شده است.
در مج..

اطلاعات بیشتر
دیابت

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند

دیابت مغز را تا ۴ سال پیرتر می‌کند مطالعه جدید از تأثیرات نگران‌کننده دیابت بر سلامت مغز خبر می‌دهد.
مطالعه‌ای جدید بر اساس اسکن‌های MRI نشان داده است که دیابت می‌تواند مغز را تا چهار سال پیرتر از سن واقعی فرد کند. به گزارش مدیسن نت، محققان سوئدی با تجزیه و تحلیل داده‌های MRI از بیش از ۳۱ هزار فرد در بازه سنی ۴۰ تا ۷۰ سال، به این نتیجه رسیده‌اند که دیابت و پیش دیابت تأثیرات قابل توجهی بر پیری مغز دارند.
«ابیگیل داو»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم، هشدار داد که وجود مغزی مسن‌تر از سن تقویمی ممکن است نشان‌دهنده انحراف از روند طبیعی پیری و یک علامت اولیه برای زوال عقل باشد. او افزود: «با این حال، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تواند به جلوگیری از پیری زودرس مغز کمک کند.»
مطالعه نشان داد که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، میانگین سنی مغزشان ۲ تا ۳ سال بزرگ‌تر از افراد بدون دیابت است، و کسانی که دیابت آن‌ها به خوبی کنترل نمی‌شود، مغزشان به طور متوسط چهار سال بزرگ‌تر از همتایان سالم خود است. همچنین، افرادی که از نظر بدنی فعال بوده و از مصرف سیگار و الکل خودداری می‌کنند، کمتر به پیری زودرس مغز دچار می‌شوند.
داو گفت: «شیوع دیابت نوع ۲ در حال افزایش است و امیدواریم این تحقیقات به پیشگیری از اختلالات شناختی و زوال عقل در افرادی که به دیابت و پیش دیابت مبتلا هستند، کمک کند.»

اطلاعات بیشتر
دیابت

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟

چرا انسولین باید به صورت تزریقی مصرف شود؟ انسولین می‌تواند بخش مهمی در روند مدیریت بیماری دیابت باشد اما بیماران ممکن است تمام نکات درباره مصرف موثر این دارو را ندانند. انجمن دیابت آمریکا (ADA) اطلاعات و نکات زیادی در مورد استفاده از انسولین ارائه کرده است.
انسولین، که برای مدیریت قند خون در دیابت ضروری است، به طور معمول به صورت تزریقی مصرف می‌شود، زیرا اگر به صورت قرص مصرف شود، در طول فرآیند هضم تجزیه می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل، انسولین باید به زیر پوست تزریق شود تا بتواند به درستی به جریان خون وارد شود و عملکرد خود را داشته باشد.
با توجه به نوع و نیاز بیمار، انسولین در انواع مختلفی موجود است:
انسولین سریع‌الاثر: حدود ۱۵ دقیقه پس از تزریق شروع به کار می‌کند، در حدود یک تا دو ساعت به اوج خود می‌رسد و اثر آن بین دو تا چهار ساعت ادامه دارد.
انسولین منظم یا کوتاه‌الاثر: معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق به جریان خون می‌رسد، دو تا سه ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و بین سه تا شش ساعت مؤثر است.
انسولین با اثر متوسط: معمولاً دو تا چهار ساعت پس از تزریق شروع به کار می‌کند، چهار تا ۱۲ ساعت بعد به اوج خود می‌رسد و حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت مؤثر است.
انسولین طولانی‌الاثر: چند ساعت پس از تزریق به جریان خون می‌رسد و تأثیر آن می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد.
انسولین فوق‌العاده طولانی‌الاثر: در حدود شش ساعت شروع به کار می‌کند، به اوج نمی‌رسد و می‌تواند تا ۳۶ ساعت یا بیشتر دوام بیاورد.
در سال ۲۰۱۵، انسولین استنشاقی به نام «Afrezza» در ایالات متحده معرفی شد. این نوع انسولین به سرعت در ابتدای هر وعده غذایی عمل می‌کند و می‌تواند توسط بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ استفاده شود. با این حال، باید توجه داشت که انسولین استنشاقی جایگزین انسولین طولانی‌الاثر نمی‌شود.
انسولین‌ها در قدرت‌های مختلف موجود هستند، و رایج‌ترین قدرت مورد استفاده در ایالات متحده U-100 است، به این معنی که دارای ۱۰۰ واحد انسولین در هر میلی‌لیتر مایع است. این تنوع در نوع و قدرت انسولین به بیماران کمک می‌کند تا درمان متناسب با نیازهای فردی خود را دریافت کنند.

اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *