احساسات ما نسبت به شریک عاشقانه‌مان مطمئناً ثابت نیست، اما احساسات زنان نسبت به شریک‌های مردشان به روش‌های قابل پیش‌بینی در طول دوره‌های قاعدگی تغییر می‌کند. علاوه بر این، احساسات زنان ممکن است به طرق مختلف تغییر کند، بسته به این که آیا شریک زندگی خود را از نظر جنسی بیشتر یا کمتر مطلوب می دانند.
محققان لارسون، هسلتون، گیلدرسلیو و پیلزورث (2013) 108 زن دگرجنس‌گرا را در دو نوبت در طول دوره‌های قاعدگی‌شان در روابط متعهدانه مورد بررسی قرار دادند. همه زنان در یک بخش با باروری بالا از چرخه قاعدگی خود (که از طریق آزمایش تخمک گذاری تأیید شد) و در طول یک بخش با باروری پایین از چرخه قاعدگی خود شرکت کردند (این جلسات برای نظم در سراسر نمونه متعادل شد).
اکثر شرکت کنندگان خود را آسیایی معرفی کردند و پس از آنها اسپانیایی تبار، قفقازی و آمریکایی آفریقایی تبار بودند. بسیاری از زنان به پیشینه های قومی متعدد اشاره کردند.
همه زنان به میزان مطلوبیت جنسی، احساس صمیمیت آنها با شریک زندگی، رضایت از رابطه، تعهد آنها نسبت به شریک زندگی خود، و درک آنها از عیوب و ویژگی های مثبت شریک زندگی خود امتیاز دادند. محققان دریافتند که احساس صمیمیت، رضایت از رابطه و اشتباهات شریک زندگی زنان در طول دوره های قاعدگی به روش های مختلفی بسته به ارزیابی زنان از تمایلات جنسی شریک زندگی خود تغییر می کند.
احساس نزدیکی
زنانی که شرکای خود را از نظر جنسی کمتر مطلوب ارزیابی می‌کردند (هم در ارزیابی خودشان و هم اینکه فکر می‌کردند زنان دیگر به همسرشان امتیاز می‌دهند) روابط خود را در جلسه با باروری بالا نسبت به جلسه با باروری پایین کمتر نزدیک‌تر ارزیابی کردند. برعکس، زنانی که شرکای خود را از نظر جنسی مطلوب‌تر ارزیابی کردند، روابط خود را در جلسات با باروری بالا نسبت به جلسات با باروری پایین نزدیک‌تر ارزیابی کردند.
رضایت از رابطه
زنانی که شریک زندگی خود را از نظر جنسی کمتر مطلوب ارزیابی کردند، رضایت از رابطه خود را به طور مشابه در هر دو جلسه با باروری بالا و باروری پایین ارزیابی کردند. با این حال، زنانی که شرکای خود را از نظر جنسی مطلوب‌تر می‌دانستند، در جلسات با باروری بالا نسبت به جلسات با باروری پایین، رضایت بیشتری از رابطه نشان دادند.
گسل
زنانی که شرکای خود را از نظر جنسی کمتر مطلوب ارزیابی می‌کردند، شریک‌های خود را به‌عنوان عیب‌های بیشتری در جلسه با باروری بالا ارزیابی کردند تا در جلسه با باروری پایین. با این حال، زنانی که شرکای خود را از نظر جنسی مطلوب‌تر ارزیابی می‌کردند، عیوب شریک‌شان را به طور مشابه در جلسات با باروری بالا و کم باروری ارزیابی کردند.
به نظر می‌رسد تغییرات هورمونی در طول چرخه تخمک‌گذاری باعث تغییراتی در ادراک زنان از کیفیت رابطه‌شان می‌شود که تا حد زیادی به تمایل جنسی شریک مردشان بستگی دارد. لارسون و همکاران نتیجه گیری کنید که زنان ممکن است «استانداردهای خود را برای تمایل جنسی» در طول دوره های باروری بالا بالا ببرند.
آنها همچنین پیشنهاد می‌کنند که زنان بارور با شرکای کمتر مطلوب ممکن است در اوج باروری بیشتر جذب مردان غیر از شریک اصلی خود شوند (اگرچه احساس تعهد در مطالعه فعلی تحت تأثیر چرخه‌های قاعدگی زنان یا درک تمایلات جنسی مردان قرار نگرفت). تحقیقات آینده باید بررسی کند که آیا تغییرات مشابهی در کیفیت رابطه در سراسر چرخه قاعدگی برای زنان در شراکت همجنس‌گرایان به نمایش گذاشته می‌شود یا خیر.
