به گزارش آرمان زنان به نقل از مدیسین نت کارشناسان می گویند این تحقیق که بر روی موش های آزمایشگاهی انجام شده است، رویکرد جدیدی را در مورد یک معمای قدیمی ارائه می دهد: چرا سیستم ایمنی یک زن باردار به جنین، که اساساً یک مهاجم خارجی است، حمله نمی کند؟
دانشمندان به طور کامل نمی دانند که این چگونه کار می کند. اما یافته‌های جدید حاکی از آن است که وقتی یک زن بارداری سالمی داشته باشد، آن جنین مقداری کمی از سلول‌ها را از خود به جای می‌گذارد که به حفظ محیط برای بارداری بعدی کمک می‌کند.
به گفته محقق ارشد دکتر سینگ وی استاد مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی، امید است که تحقیقاتی مانند این در نهایت به راه هایی برای جلوگیری از عوارض بارداری منجر شود – از جمله پره اکلامپسی، زایمان زودرس و مرده زایی-.
دکتر لیندا راندولف، رئیس ژنتیک پزشکی در بیمارستان کودکان لس آنجلس (در این مطالعه شرکت نداشت) گفت: درک اینکه چگونه سیستم ایمنی مادر با موفقیت جنین را می پذیرد، راهی برای یافتن علل عوارض بارداری است.
او گفت اگر تحقیقات آینده مکانیسم های مشابه را در انسان تایید کند، می تواند پیامدهای مهمی برای جلوگیری از این عوارض، از جمله از دست دادن جنین ، وجود داشته باشد.
این یافته‌ها – که در 22 سپتامبر در مجله Science منتشر شد – بر اساس موش‌های آزمایشگاهی است، زیرا بدیهی است که مطالعه بارداری آنها بسیار آسان‌تر است. اما به گفته وی، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این نتایج می‌تواند برای بارداری‌های انسانی نیز صادق باشد.
به علاوه، او خاطرنشان کرد همه گونه ها در مورد تولید مثل با چالش یکسانی روبرو هستند: چگونه بدن ماده از طرد جنین جلوگیری می کند؟
تحقیقات جدید دو پدیده جالب را به هم متصل می کند. یکی از آنها به نام میکروکیمریسم جنینی شناخته می شود که در آن تعداد کمی از سلول های جنینی از رحم خارج شده و در بافت های مختلف بدن مادر ساکن می شوند. محققان مدت‌هاست که می‌دانند این اتفاق می‌افتد (و سلول‌های مادر نیز به فرزندان می‌رسند).اما کاملاً مشخص نیست که آن سلول‌های جنینی پس از استقرار در بافت‌های مادر چه می‌کنند.
تیم وای در مطالعه ای در سال 2012 در Nature منتشر شد کشف کرد که پس از یک بارداری سالم، بدن مادر ذخیره طولانی مدت سلول های T محافظ را حفظ می کند – سلول هایی که جنین بعدی تولید شده توسط همان زوج را تشخیص می دهند و به سرکوب واکنش سیستم ایمنی کمک می کنند. این ذخیره سلولی، در واقع، می تواند سال ها پس از اولین تولد حفظ شود.
سوال این بود که چگونه؟ سلول‌های ایمنی «حافظه» اغلب برای نگهداری خود به نوعی قرار گرفتن در سطح پایین با مهاجم خارجی نیاز دارند.یافته های جدید پاسخی را ارائه می دهد: میکروکیمریسم جنین.
آن دسته از سلول های جنینی که از اولین بارداری باقی مانده اند، به حفظ محیط ایمنی “دوستانه” برای خواهر یا برادر آینده که از همان پدر هستند کمک می کند. هرچند داستان به همین جا ختم نمی شود.
تحقیقات جدید نشان می دهد که پس از بارداری بعدی، سلول های آن جنین به طور کامل سلول های خواهر یا برادر بزرگتر در بدن مادر را جابجا می کند. اما مجموعه کوچکی از سلول‌های T مفید از هر بارداری زنده می‌مانند تا برای بارداری بعدی فعال شوند.
به گفته وای، یافته‌ها با الگوهایی که در عوارض بارداری انسان مشاهده می‌شود مطابقت دارد: آنها در بارداری اول شایع‌تر هستند، اما اگر بارداری اولیه سالم باشد، احتمال بروز عوارض در دفعه بعد حتی کمتر می‌شود.
در مقابل، اگر زنی دچار عارضه‌ای مانند پره اکلامپسی، زایمان زودرس یا مرده‌زایی شود، خطر ابتلا به آن عارضه در بارداری‌های بعدی بیشتر از حد متوسط است.
وای گفت: یافته های جدید یک سوال مهم را مطرح می کند: اگر سیستم ایمنی مادر یک بارداری سالم را به یاد آورد، آیا خاطره یک بارداری پیچیده را نیز حفظ می کند؟
به گفته وای، اگر بتوان آن را حل کرد، می‌تواند به راه‌هایی برای جلوگیری از عوارض بارداری مکرر منجر شود.
